Politički film
Politički film ili, rjeđe, politička kinematografija, je izraz kojim se opisuju filmska ostvarenja koja se proizvode prije svega u političke svrhe, odnosno u namjeri da publici iskažu ili joj nametnu određeni politički stav i svjetonazor, odnosno je upoznaju s određenim političkim problemom. Politički filmovi u pravilu svojoj političkoj svrsi žrtvuju estetske kriterije ili ambicije, ali i vlastite komercijalne izglede na tržištu. Politički se filmovi mogu javljati u različitim oblicima - kao igrani, animirani ili dokumentarni filmovi; u obliku različitih žanrova - od drama, satiričkih komedija pa i do akcionih filmova; te s različitim razinama eksplicitnog političkog sadržaja - od sirove propagande karakteristične za filmske žurnale u prvoj polovici 20. vijeka do suptilnih alegorija kojima se komentiraju suvremena zbivanja kroz historijske filmove.
Najčešće spominjani primjeru političkog filma
uredi- Štrajk, rež. Sergej Ejzenštajn (1924)
- Oklopnjača Potemkin, rež. Sergej Ejzenštajn (1925)
- Trijumf volje, rež. Leni Riefenstahl (1935)
- Bitka za Alžir, rež. Gilo Pontecorvo (1965)
- Z, rež. Costa-Gavras (1969)
- An Incovenient Truth, rež. David Guggenheim (2006)