Koaksijalni kabl
Koaksijalni kabl je vrsta električnog kabla kod koje je jedan provodnik smešten unutar drugog šupljeg provodnika tako da oba imaju zajedničku osu. Nesimetrični kablovski vodovi javljaju se zbog potrebe za vodovima koji oko sebe neće širiti ometajuće elektromagnetsko polje i time ometati druge vodove. Prvo pravo rešenje javlja se u SAD-u u obliku provodnika (žice) smeštenog unutar drugog (cev) i naziva se koaksijalnim vodom jer oba provodnika imaju istu osovinu. Nesimetrični vodovi koriste se samo na visokim frekvencijama (npr. TV signal) što znači da je kod njih slabljenje veliko pa razmak između pojačavača mora biti relativno mali.
Problem u upotrebi koaksijalnih vodova bio je nastavljanje koaksijalnih tuba što se riješilo termičkim putem — lemljenjem ili zavarivanjem, no kod takvih zahvata u slučaju pregrevanja može doći do oštećenja izolacije pa se spajanje izvodi uz hlađenje. Danas su razvijeni postupci koji ne zahtevaju visoke temperature. Jedan od nužnih problema je krutost nesimetričnih vodova što znači njihovo teže polaganje i račvanje. Velik je problem i vodopropusnost koaksijalnih vodova jer u slučaju da u vod prodre voda, ona se slobodno širi kablom koji nema nikakvih prepreka. Zbog toga se takvi kabli obavezno pune gasom pod pritiskomom koji se neprestano nadgleda na krajevima i uzduž trase kabla.
Novi koaksijalni kablovi umesto gasnog dielektrika imaju dielektrik od slojeva polietilena (PE) i polipropilena, dok je spoljni omotač od polivinilhlorida (PVC-a).
Koaksijalni kablovi se najviše koriste u digitalnom prenosu, jer su tada isplativiji zbog manjih gubitaka. Do pojave svetlovoda, nesimetrični vodovi su bili najčešće korišćeni u telekomunikacijskim područjima na dužim relacijama.
