Georgije Bojić
1908. 1946. Georgije Bojić (Jazak, 8. jul 1908 — Šabac, 8. april 1946) je bio jeromonah, starešina manastira Tronoše[1] u Loznici i kapetan JVuO,[2] kao i komandant Jadarske četničke brigade.[2]
| Georgije Bojić | |
|---|---|
| 1908. | jul 1908. |
| Jazak | JazakAustrougarska |
| 1946. | april 1946. |
| Šabac | ŠabacFNRJ |
Biografija uredi
Zamonašio se 1934. godine, a od 1936. je bio starešina Manastira Tronoše u činu jeromonaha. Bio je rezervni kapetan Jugoslovenske vojske i početkom Drugog svetskog rata pridružio se Jugoslovenskoj vojsci u otadžbini i postao komandant Jadarske četničke brigade. Učestvovao je u bici za Loznicu 1941.[1]
Nosio je nadimak „Džidžo“[1] ili „Džidža“.[2] Opevan je u pesmi „Oj Račiću zdravo zdravo“,[3] zajedno sa pukovnikom Dragoslavom Račićem.[3]
Streljan je na Donjošorskom groblju u Šapcu 8. aprila 1946. godine.[4]
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Slobodan V. Ristanović: Iguman na čelu čete („Večernje novosti“, 27. septembar 2011)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Vrhovna komanda Jugoslovenske vojske (str. 10)”. Arhivirano iz originala na datum 2012-04-17. Pristupljeno 2012-10-15.
- ↑ 3,0 3,1 „Pesmarica”. Arhivirano iz originala na datum 2011-07-14. Pristupljeno 2012-10-15.
- ↑ Savo B. Jović: Utamničena crkva
Literatura uredi
- Draža i opšta istorija četničkog pokreta, 14 tom.