Faisal ibn Abdulaziz al-Saud
Faisal ibn Abdulaziz al-Saud (Rijad, 14. 4. 1906. – Rijad, 25. 3. 1975) bio je kralj Saudijske Arabije od 1964. do 1975. godine. Na vlast je došao nakon dugogodišnje borbe sa ocem Ibn Saudom koga je na kraju uspio prisliti na abdikaciju. Njegovu vladavinu su na unutrašnjem planu obilježila nastojanja da popravi financije zemlje i sprovede određene reforme, među kojima je bilo uvođenje ženskih škola i televizije, a čemu su se protivili konzervativni vjerski krugovi, te teritorijalna organizacija zemlje koja je i danas na snazi. Na vanjskom planu je kao fanatični antikomunist nastavio politiku savezništva sa SAD, istovremeno se suprotstavljajući panarabizmu i nudeći kao alternativu panislamizam. U izraelsko-arapskom sukobu je, međutim, stao na stranu Palestinaca kao i drugih arapskih država, a što je posebno došlo do izražaja u Jomkipurskom ratu kada je, nastojeći natjerati Zapadni svijet da prestane podržavati Izrael pokrenuo veliki naftni embargo koji će dovesti do Prvog naftnog šoka. Taj je događaj doveo do dramatičnog povećanja cijene nafte, te postavio temelje kako današnjeg blagostanja u Saudijskoj Arabiji, tako i modernog svjetskog ekonomskog poretka temeljenog na petrodolarima. Ubrzo nakon toga ga je u atentatu ubio njegov nećak Faisal ibn Musaid.
| Faisal ibn Abdulaziz al-Saud | |
|---|---|
| |
 Kralj Saudijske Arabije
| |
| Vladavina | 2. 11. 1964. – 25. 3. 1975. |
| Krunidba | 2. 11. 1964. |
| Prethodnik | Ibn Saud |
| Nasljednik | Halid |
| Rođenje | 1. 4. 1906. Rijad, Emirat Nadžd i Hasa |
| Smrt | 25. 3. 1975. (dob: 68) Rijad, Saudijska Arabija |
| Vjera | islam |
