Naftni šok

(Preusmjereno sa stranice Prvi naftni šok)
Za ostala značenja, vidi Naftni šok (razvrstavanje).

Naftna kriza 1973. godine ili Naftni šok je naziv za ekonomsku krizu koja je pogodila, prije svega zapadne zemlje, a nakon njih i ostatak svijeta, u jesen 1973. godine, nakon što su u oktobru 1973. države članice OAPEC-a donijele odluku o embargu na izvoz nafte u SAD, Britaniju, Kanadu, Nizozemsku i Japan zbog toga što su smatrale da vlade tih zemalja podržavaju Izrael u Jomkipurskom ratu. Embargo, koji je kasnije proširen na Portugal, Rodeziju i Južnu Afriku, je imao potrajao do marta 1974. i imao dalekosežne posljedice po svjetsku ekonomiju, prije svega zbog toga što se cijena nafte popela sa dotadašnjih 3 na 12 dolara po barelu, pa je, s obzirom da se svjetska ekonomija temeljila na nafti, dovela do poremećaja u opskrbi i svim drugim granama ekonomije. Smatra se da su ti događaji, uz tzv. Nixonov šok dvije godine ranije označili konačni kraj trenda pozitivnih ekonomskih trendova koji su obilježili svjetsku ekonomiju u četvrt vijeka nakon završetka Drugog svjetskog rata, odnosno započeli novi period koji obilježavaju ekonomske krize koje endemski traju do današnjeg dana. Naftni šok se počeo nazivati i Prvi naftni šok nakon Drugog naftnog šoka koji se dogodio 1979. godine poslije Iranske islamske revolucije.

Vanjske veze

uredi