Banu Qasi, Banu Kasi, Beni Casi (arapski: بنو قسي or بني قسي‎, što znači "sinovi" ili "nasljednici Kasija") ili Banu Musa bili su baskijska Muladi (muslimanska) dinastija koja je u 9. vijeku vladala gornjim tokom rijeke Ebro prije nego što su je uništili suparnički muslimanski klanovi.

بنو قسي
Banu Qasi
Taifa
714–929
Položaj Banu Kasija
Položaj Banu Kasija
Emirat Banu Qasi i suparnička država Kraljevina Pamplona u 10. vijeku
Glavni grad Tudela
Jezik/ci Andalusi arapski(službeni), mozarapski, Ladino, baskijski
Religija islam
Vlast monarhija
Historija
 - Uspostava
 - Prestanak

Osnivač dinastije je bio hispano-rimski ili vizigotski velmoža po imenu Kasije (Cassius) koji se godine 714. za vrijeme omejadskog osvajanja Iberijskog poluotoka preobratio na islam. Nakon preobraćenja je lično putovao u Damask kako bi se poklonio tamošnjem kalifu Al-Validu i od njega je dobio vlast nad oblašću gornjeg toka Ebra. Za Kasija i njegove nasljednike je bilo karakteristično da su zadržali bliske veze sa svojim kršćanskim sunarodnjacima i susjedima, te da su često sklapali brakove sa njihovim vladarskim kućama te ulazili u političke i vojne saveze. Dinastija Banu Qasi je u tom smislu bila polu-nezavisna klijentska država Omejadskog Kalifata, a potom omejadskih emira i kalifa u Al-Andalusu, koji su imali problema svojim klijentima nametati autoritet. Glavni neprijatelji Banu Qasija su, pak, bili Franci sa sjevera, kao i Kraljevina Asturija sa zapada. Dinastija je svoj vrhunac imala u 9. vijeku, ali je 928. uništena od suparničke dinastije Tujibida.

Vodstvo klana Banu Qasi

uredi

Sljedeće ličnosti u dokumentima navode kao vođe klana Banu Qasi (u kurzivu su navedene ličnosti za koje povezanost sa porodicom nije jasna/pouztdana):

  • Cassius (Kasije), fl. 714
  • Musa ibn Fortun, (možda ubijen 788), Kasijev unuk
    • Mutarrif ibn Musa, ubijen 799, možda sin Musa ibn Fortuna
    • Fortun ibn Musa, ubijen u pobuni 801, možda sin Musa ibn Fortuna, a možda ista ličnost
  • Musa ibn Musa, u. 862, sin Muse ibn Fortuna
  • Lubb ibn Musa, u. 875, sin Muse ibn Muse
  • Isma‘il ibn Musa, zajednički vođa do 882, u. 889, sin Muse ibn Muse
  • Muhammad ibn Lubb, zajednički vođa do 882, potom jedini vođa, u. 899, sin Lubba ibn Muse
  • Lubb ibn Muhammad, u. 907, sin Muhammada ibn Lubba
  • Abd Allah ibn Muhammad, u. 915, sin Muhammada ibn Lubba
(borba za nasljedstvo između Mutarrif ibn Muhammada i Muhammad ibn Abd Allaha, 915-916)
  • Muhammad ibn Abd Allah, u. 923, sin Abd Allah ibn Muhammada
  • Muhammad ibn Lubb, u. 929, sin Lubb ibn Muhammada
(kraj dinastije)

Literatura

uredi
  • Alberto Cañada Juste, "El posible solar originario de los Banu Qasi", in Homenaje a don José M.ª Lacarra..., Zaragoza, 1977, I.
  • Alberto Cañada Juste, "Los Banu Qasi (714-924)", in Principe de Viana, vol. 41, pp. 5–95 (1980).
  • Fernando de la Granja, "La Marca Superior en la Obra de al-'Udrí", Estudios de la Edad Media de la Corona de Aragón, vol. 8 (1967), pp. 457–545
  • Gonzalo Martínez Díez. El condado de Castilla (711-1038): la historia frente a la leyenda. Marcial Pons Historia, 2005. vol. 1, p. 141.
  • Rosamond McKitterick, et al., The New Cambridge Medieval History.Cambridge University Press, 2005. ISBN 0-521-36292-X
  • Joseph F. O'Callaghan, A History of Medieval Spain. Cornell University Press, 1983. ISBN 0-8014-9264-5

Vanjske veze

uredi