Antun Blažić
Antun Blažić - Šimun (Globočec, 28. 5. 1916 - Maruševec, septembar 1943), jugoslavenski komunist, sudionik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.[1]
| Antun Blažić Šimun | |
|---|---|
| |
| Datum rođenja: | 28. 5. 1916. |
| Mesto rođenja: | Globočec, Austro-Ugarska |
| Datum smrti: | septembar 1943. (dob 27) |
| Mesto smrti: | Maruševec, Kraljevina Jugoslavija |
| Profesija: | |
| Član KPJ od: | 1941 |
| Za narodnog heroja proglašen: | 5. 5. 1951 |
Biografija uredi
Antun Blažić - Šimun je rođen 28. 5. 1916 godine u Globočcu kod Ludbrega. Židovskog je podrijetla.[2] Prije Drugog svjetskog rata radio je kao zemljoradnik. Kao ljevičar, za vrijeme Kraljevine Jugoslavije, pripadao je "Udruženoj opoziciji". Nešto prije rata postao je simpatizer Saveza komunista Jugoslavije, a od veljače 1941 godine i njihov član.[1][3]
Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, bio je jedan od organizatora ustanka u ludbreškom kraju i na Kalniku. Kada je u ljeto 1941 godine formirana prva partizanska grupa u ludbreškom kraju, Blažić je postao njen borac. Istakao se u napadu na posadu domobrana u Velikom Trojstvu, kada je Blažićeva grupa likvidirala stražara i razoružala posadu. Sudjelovao je i u akciji protiv ustaša u Martijancu, a 1942 godine sudjeluje u uništavanju Francetićeve Crne legije. U jesen iste godine sa dva je suborca napao žandarmerijsku stanicu.[1][3]
Bio je pomoćnik političkog komesara u svome odredu, a 1943 godine postao je član Okružnog komiteta Saveza komunista Hrvatske u Varaždinu. Sredinom 1943 godine, kao član OK SKH za Varaždin, formirao je udarne jedinice u Kuzmincu, Hrženici, Segovini i Velikom Bukovcu. Nešto kasnije, sa grupom suboraca je prešao Dravu, te u Međimurju napao žandarmerijsku stanicu. Zatim se vratio u Zagorje i u kotaru Varaždin se uključio u organizaciju partizanskih grupa. Bio je vijećnik Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Hrvatske (ZAVNOH).[1][3]
U rujnu 1943 godine, Blažića su napale ustaše u selu Maruševcu. Ranjen, nakon što je potrošio municiju, Blažić se ubio posljednjim metkom da ne bi živ pao u ruke neprijatelju.[1][3]
Odlukom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 5. 5. 1951 godine, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[1][3]
Reference uredi
|
Segment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |