Adarnase IV od Iberije

Adarnase IV (gruzijski: ადარნასე;? - 923) bio je gruzijski velmoža iz dinastija Bagratida, vladar Tao-Klardžetija i knez Iberije/Kartli, zaslužan za obnovu gruzijske monarhije 888. godine, četiri vijeka nakon što je bila ukinuta od perzijskih Sasanida.[1][2]

Adarnase I je bio sin-jedinac Davida I, iberijskog kneza kome su bizantski vladari bili dali počasnu titulu curopalates. Davida je 881. ubio njegov rođak Nasra, a titulu curopalatesa, a time i vlast nad Iberijom preuzeo njegov rođak Gurgen. Gurgenov pokušaj da Adarnaseu preuzme nasljedne zemlje je međutim osujećen zahvaljujući intervenciji armenskog kralja Ašota. Koristeći kao bazu matične zemlje u Taou, Adarnase je porazio Gurgena, a sebe 888. proglasio kraljem. Bizant mu je kraljevsku titulu priznao tri godine kasnije.

Adarnase je savez sa Armencima nastavio i pod Ašotovim nasljednikom Smbatom I, kojemu je pomogao u borbi protiv abasidskih emira; Smbat mu je zauzvrat priznao kraljevsku titulu 899. Potom su Smbat i Adarnase zajedno porazili abgaškog (abhaškog) kralja Konstantina III. Savez se, međutim, raspao kada je Smbat, smatrajući da je Adarnase prejak, pustio Konstantina na slobodu. Propast saveza je oslabio oba vladara; godine 904. je Konstantin Adarnaseu preoteo Unutrašnju Iberiju (Šida Kartli), a 914. je Smbat uhvaćen i mučen na smrt od Jusufa, sajidskog emira Azerbejdžana.

Adarnase je dao sagraditi Sabornu crkvu u Bani i učinio je episkopskim sjedištem.[3]

Adarnase je imao četvoro djece sa suprugom čije ime nije poznato. To su:

Izvori

uredi
  1. Suny, Ronald Grigor (1994), The Making of the Georgian Nation, pp. 30-31. Indiana University Press, ISBN 0-253-20915-3
  2. Toumanoff, Cyril (1967). Studies in Christian Caucasian History, pp. 490-493. Georgetown University Press.
  3. Thomson, Robert W. (1996), Rewriting Caucasian History, p. 247. Oxford University Press, ISBN 0-19-826373-2
Prethodi:
Interregnum
kralj Iberije
888–923
Slijedi:
David II