Tradicija maslina u Turskoj
Maslinarstvo u Turskoj se zasniva na tradicionalnom znanju i iskustvu o idealnim karakteristikama tla, Klimaklime i đubriva. Odnosi se na sve faze uzgoja: sađenje, rezidbu, gnojenje, branje, berbu i preradu divljih maslina, zvanih delis. Masline se sade i beru prema narodnom kalendaru, a nekoliko rituala, festivala i društvenih običaja, kao što su narodne igre, takmičenja i gozbe, obilježavaju početak i kraj sezone berbe.
|
Tradicionalni uzgoj maslina u Turskoj | |
|---|---|
 Nematerijalna svjetska baština
| |
| |
 Turska
| |
| Regija: | Evropa i Azija |
| Godina upisa: | 2023. |
| ID: | 01983 |
| Ugroženost: | - |
| Poveznica: | UNESCO |
Neke masline namjerno se ostavljaju neobranim, da ih beru siromašni ljudi.
Uzgoj maslina i proizvodnja maslinovog ulja veže se uz čovječanstvo kroz gotovo cijelu istoriju ljudskog roda. Stablo masline je bilo rasprostranjeno širom Mediterana i utkano je u mitologiju i istoriju mnogih zemalja.
Nematerijalna svjetska baština uredi
Tradicionalna znanja, metode i prakse vijekovima su se prenosili u porodicama i selima, usmeno i učešćem u povezanim običajima. Tradicionalni uzgoj maslina u Turskoj nalazi se na UNESCO-voj Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa. Odluku je donio Međuvladinog komiteta za očuvanje nematerijalnog kulturnog nasleđa na zasjedanju koje je održano od 5. do 8. decembra u Cresta Mowani, u Bocvani. god.[1][2]
