The Wild Angels

Za ostale upotrebe, v. Divlji anđeli.

The Wild Angels (sh. Divlji anđeli) je američki igrani film snimljen 1966. godine u režiji Rogera Cormana, poznat kao jedno od prvih hollywoodskih ostvarenja koje je prikazivalo omladinsku kontrakulturu 1960-ih, ali i začetnik eksploatacijskog žanra bajkerskog filma.

The Wild Angels
RežijaRoger Corman
ProducentRoger Corman
ScenarioCharles B. Griffith
Peter Bogdanovich (van špice)
UlogePeter Fonda
Nancy Sinatra
Bruce Dern
Diane Ladd
FotografijaRichard Moore
DistribucijaAmerican International Pictures (1966)
Datum(i) premijere
20. 7. 1966 (1966-07-20)
Trajanje93 min.
Zemlja Sjedinjene Države
Jezikengleski
Budžet360.000 $[1]
Bruto prihod15,541.070 $[2]

Protagonisti su pripadnici jednog od ogranaka kalifornijske motociklističke bande koji svoj hedonistički životni stil, koji se sastoji od vožnji motocikala, opijanja pivom i seksa, financiraju sitnim kriminalom. Radnja prikazuje kako Loser, jedan od njihovih pripadnika (čiji lik tumači Bruce Dern) strada u okršaju sa policijom, te kako njegovi drugovi na čelu sa Heavenly Bluesom (čiji lik tumači Peter Fonda) ukradu njegov leš kako bi sahranili u njegovom rodnom gradu, pri čemu bizarna ceremonija izaziva zgražanje i sukob sa "pristojnim građanima".

Corman je ideju za film dobio u časopisu Life, gdje je objavljena fotografija Hells Angelsa na pogrebu jednog od svojih drugova. Pisanje za scenario je povjerio svom stalnom suradniku Charlesu B. Griffithu, ali originalna verzija mu se na kraju nije dopala, te je za njegovo "dotjerivanje" angažirao mladog filmskog kritičara Petera Bogdanovicha. Kao i mnogi drugi Cormanovi filmovi, The Wild Angels je snimljen s niskim budžetom, ali je Corman uspio okupiti glumačku postavu u kojoj su se isticala djeca velikih hollywoodskih zvijezda - kao što su Peter Fonda (sin Henryja Fonde) i Nancy Sinatra (kćer Franka Sinatre). Losera i njegovu suprugu su tumačili Bruce Dern i Diane Ladd, koji su bili bračni par u stvarnom životu; njihova kćer Laura Dern je kasnije sa ponosom tvrdila da je začeta upravo za vrijeme snimanja filma.

The Wild Angels je velikim dijelom nastojao iskoristiti tadašnje stereotipove "bajkera" kao modernih barbara, čija se sklonost nesputanom i lagodnom životu sa društvom sudara na najnasilniji mogući način, a što je najvidljivije u sceni pogreba koji se pretvara u alkoholnu orgiju sa grupnim silovanjem i skrnavljenjem leša. The Wild Angels su, sa druge strane, na isto tako eksplicitan način detektirao generacijski jaz, odnosno radikalna antiestablishmentska uvjerenja koja se, između ostalog, odražavaju kroz korištenje nacističke ikonografije isključivo u svrhu provociranja i simboličkog odbacivanja vrijednosti starijih generacija. Film je prilično loše prošao kod kritičara, ali je zato prihvaćen od, prije svega mlade, publike. Cormanu i drugim filmašima je poslužio kao inspiracija za niz ostvarenja slične tematike, te je tako započet trend koji će kulminirati sa kultnim ostvarenjem Goli u sedlu nekoliko godina kasnije.

Najpoznatija scena u filmu, u kojoj protagonist svećeniku pokušava objasniti svoj svjetonazor, poslužila je kao sample za pjesmu Loaded grupe Primal Scream iz 1990. godine.

Izvori

uredi
  1. Samuel Z Arkoff & Richard Turbo, Flying Through Hollywood By the Seat of My Pants, Birch Lane Press, 1992 p 163
  2. „The Wild Angels, Box Office Information”. The Numbers. Arhivirano iz originala na datum 2013-09-29. Pristupljeno April 16, 2012. 

Vanjske veze

uredi