Heruli
Heruli su bili nomadski germanski narod koji se spominje u historijskim izvorima od 3. do 5. vijeka. Vjeruje se da im je originalna postojbina današnja Danska ili južna Švedska, a sredinom 3. vijeka se prvi put pojavljuju u rimskim izvještajima kao pleme koje prati Gote u njihovim pljačkaškim pohodima na Balkan i Malu Aziju. Do kraja 4. vijeka su potpali pod Ostrogote, da bi nakon 375. postali vazali Huna. Poslije su stvorili vlastito kraljevstvo na području današnje Slovačke, ali su ih Langobardi odatle potjerali u Italiju. Njihov vođa Odoakar je postao komandant rimskih savezničkih trupa, a 476. svrgnuo cara Romula Augustula označivši time kraj Zapadnog Rimskog Carstva. Na istoku ih je Bizantsko Carstvo naselilo na Balkan, a posljednji put se spominju sredinom 6. vijeka kao dio bizantske vojske.
Bizantski pisac Prokopije piše kako su Heruli prakticirali institucionalnu pederastiju, odnosno ona je predstavljala dio rituala odrastanja.