Srpska državna straža – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
|||
Red 6:
Pored redovnih policijskih poslova, pripadnici Srpske državne straže su vršili masovna streljanja [[banjički logor|banjičkih logoraša]], uključujući veće grupe žena.<ref name="Priručnik">[http://www.rosalux.rs/userfiles/files/Prirucnik_za_citanje_Beograda_1941-44.pdf ''Mesta stradanja i antifašističke borbe u Beogradu 1941–44.'']</ref>
[[6. septembra]] [[1944]]. Srpska državna straža je stavljena pod komandu [[Dragoljub Mihailović|generala Dragoljuba Mihailovića]].<ref>[http://www.znaci.net/00001/4_14_4_61.htm Obaveštenje štaba Komande Srbije od 7. septembra 1944. potčinjenim jedinicama o ulasku jedinica Srpske državne straže u sastav četničkih jedinica pod komandom štaba Komande Srbije], Zbornik dokumenata i podataka NOR-a, tom XIV, knjiga 4, Vojnoizdavački zavod, Beograd - dokument broj 61</ref> U dogovoru sa generalom Miroslavom Trifunovićem, Mihailovićevim komandantom Srbije, jedinice Srpske državne straže (SDS) i Srpske granične straže (SGS) [[6. oktobra]] [[1944]]. okupile su se u [[Jagodina|Jagodini]]. Tu je od tih jedinica formiran '''Srpski udarni korpus''' (SUK) sa tri divizije. Za komandanta korpusa imenovan je divizijski general Stevan Steva Radovanović, za njegovog pomoćnika brigadni general Borivoje Jonić (komandant SDS) a za načelnika štaba major Danilo Dača Stojanović; za komandanta divizije imenovani su: Branimir Brana Živković (načelnik Operativnog odeljenja SDS), Dragutin Redić (komandant SDS Kraljevačke oblasti) i Ljudevit Pogačar (komandant SGS), svi pukovnici. SUK je tada brojao oko 6.800 ljudi.
Zajedno sa nemačkom vojskom i grupacijom četnika iz Srbije tokom novembra [[1944]]. učestvuje u [[Proboj Armijske grupe E kroz Sandžak|proboju Armijske grupe E kroz Sandžak]] i [[Proboj Armijske grupe E kroz istočnu Bosnu|istočnu Bosnu]]. U istočnoj Bosni ove snage učestvovale su u [[Ofanziva JVuO u istočnoj Bosni decembra 1944|decembarskoj ofanzivi Mihailovićevih snaga]] protiv NOVJ i napadu na [[Tuzla|Tuzlu]]. Stalno se osipajući u borbama protiv jedinica [[NOVJ]], SUK se nalazio u Sandžaku i istočnoj Bosni sa četničkim jedinicama sve do kraja decembra [[1944]].
Red 18:
* ''gradsku državnu stražu'' koja je vršila službu u Beogradu, sedištima okruga i gradovima,
* ''poljsku državnu stražu'' koja je vršila službu na celoj teritoriji okupirane Srbije izuzev područja gradskih policija i na
* ''graničnu državnu stražu'' koja je obavljala klasičnu graničarsku službu.
U sastav SDS ulazile su i sve vatrogasne jedinice. Na čelu celokupne SDS stajao je komandant koji je sa svojim štabom činio Komandu SDS. Komandant, svi oficiri, podoficiri i stražari bili su potčinjeni ministru unutrašnjih dela. Gradska SDS se delila na gradske odrede. Komanda SDS Uprave grada [[Beograd]]a bila je pod nadležnost upravnika grada Beograda. Gradska državna straža delila se na odrede gradske državne straže, a oni na kvartovske odrede s potrebnim brojem staničnih odeljenja. Poljska SDS se delila na poljske odrede a oni, takođe, na sreske, s potrebnim brojem staničnih odeljenja, njihova teritorijalna nadležnost poklapala se sa teritorijom okruga i srezova. Granična državna straža delila se na okružne i sreske odrede, vodove, stanična odeljenja i odeljke. Privremeno i po potrebi u sastav SDS ulazili su čuvari šuma, nadzornici puteva, opštinski čuvari polja, opštinske straže i ostali državni i opštinski organi javne bezbednosti.
Uredbom su propisani i uslovi pristupa SDS. Stražari i podoficiri morali su da budu srpske narodnosti, stari između 20 i 30 godina, telesno i duševno zdravi, visoki najmanje 172
=== Stražarski i podoficirski činovi ===
Red 52:
{{Kolaboracija u Jugoslaviji}}
[[Kategorija:
[[Kategorija:Drugi svjetski rat u Jugoslaviji]]
[[Kategorija:Kvislinške formacije u Jugoslaviji]]
| |||