Progoni kršćana – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
mNema sažetka izmjene |
|||
Red 5:
'''Progoni kršćana''' predstavljaju [[religijski progoni|progone]] osoba čiji je glavni motiv njihova [[kršćanstvo|kršćanska]] vjera, odnosno fizičke radnje - bilo od strane države ili pojedinaca - koji u svom korijenu imaju [[religijska netolerancija|netoleranciju]] prema kršćanstvu kao religiji.
Kršćanstvo se sa progonima susretalo od svojih samih početaka, pa su tako [[rano kršćanstvo|rani kršćani]] još kao [[jevrej]]ska sekta u 1. vijeku bili metom progona od drugih Jevreja, a potom od vlasti [[Rimsko Carstvo|Rimskog Carstva]].
== Povijest ==▼
Kršćanski misionari i preobraćenici na kršćanstvo su potom, nastojeći širiti kršćanstvo na nova područja, često postajali predmetom progona, a ponekad u tome postajali [[kršćanski mučenici|mučenicima]]. Podjela kršćanstva na međusobno suprotstavljene [[kršćanska denominacija|denominacije]] je, pak, dovela do toga da kršćani postaju metom progona od strane drugih kršćana, a za što brojne primjere pruža [[Reformacija]] u [[16. vijek]]u.▼
▲Kršćanstvo se sa progonima susretalo od svojih samih početaka, pa su tako [[rano kršćanstvo|rani kršćani]] još kao [[jevrej]]ska sekta u 1. vijeku bili metom progona od drugih Jevreja, a potom od vlasti [[Rimsko Carstvo|Rimskog Carstva]]. [[Tacit]] i [[Suetonije]], istoričari carskog dvora, koji su potpuno prezirali hrišćane, pominju tu grupu prevashodno kao metu zvaničnog progona. U opisivanju [[Neron]]ovog života, Suetonije kaže »da su kažnjeni hrišćani, klasa ljudi posvećena novom i štetnom sujeverju«. <ref>Suetonije, Neronov život 6.16.</ref> [[Tacit]] dodaje svojim opaskama o [[Veliki rimski požar|požaru u Rimu]]:
U [[20. vijek]]u su kršćani bili progonjeni u [[komunistička država|komunističkim]], odnosno [[državni ateizam|službeno ateističkim]] državama kao što je [[SSSR]]. Također su dan-danas progonjeni od strane radikalnih [[Islam|muslimana]] i [[Hinduizam|hindusa]] u mnogim državama Azije.▼
▲== Povijest ==
=== Progoni kršćana u Rimskom Carstvu ===
{{main|Progoni kršćana u Rimskom Carstvu}}
[[Tacit]] i [[Suetonije]], istoričari carskog dvora, koji su potpuno prezirali hrišćane, pominju tu grupu prevashodno kao metu zvaničnog progona. U opisivanju [[Neron]]ovog života, Suetonije kaže »da su kažnjeni hrišćani, klasa ljudi posvećena novom i štetnom sujeverju«. <ref>Suetonije, Neronov život 6.16.</ref> [[Tacit]] dodaje svojim opaskama o [[Veliki rimski požar|požaru u Rimu]]:
{{citat|Prvo su bili uhapšeni oni pripadnici sekte koji su priznali; zatim, posle njihovog priznanja, veliki je broj bio osuđen, ne toliko zbog podmetanja požara koliko zbog mržnje prema ljudskom rodu. A kraj im je propraćen porugom: pokrili su ih kožom divljih zveri i rastrgli su ih psi; ili su bili pričvršćeni na krstove, i kad se spustio mrak zapaljeni su da posluže kao buktinje. Neron je ustupio svoje vrtove za tu predstavu ... <ref>Tacit, Anali 15.44—2—8.</ref>}}
Linija 22 ⟶ 29:
Ali Trajan je savetovao Pliniju da ne prihvata anonimne optužbe, »''jer one su loš primer i nedostojne su našeg vremena''«. Plinije i Trajan su se složili da svako ko odbije gest lojalnosti bogovima mora da sakriva ozbiljne zločine, naročito stoga što je kazna za odbijanje bila neposredno [[pogubljenje]].
▲Kršćanski misionari i preobraćenici na kršćanstvo su potom, nastojeći širiti kršćanstvo na nova područja, često postajali predmetom progona, a ponekad u tome postajali [[kršćanski mučenici|mučenicima]]. Podjela kršćanstva na međusobno suprotstavljene [[kršćanska denominacija|denominacije]] je, pak, dovela do toga da kršćani postaju metom progona od strane drugih kršćana, a za što brojne primjere pruža [[Reformacija]] u [[16. vijek]]u.
▲U [[20. vijek]]u su kršćani bili progonjeni u [[komunistička država|komunističkim]], odnosno [[državni ateizam|službeno ateističkim]] državama kao što je [[SSSR]]. Također su dan-danas progonjeni od strane radikalnih [[Islam|muslimana]] i [[Hinduizam|hindusa]] u mnogim državama Azije.
== Izvori ==
| |||