Stefan Boca – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
preuzeto sa srpske Wikipedije |
|||
Red 1:
{{Biografija
#REDIRECT [[:sr:Stefan Boca]][[Kategorija:Četveroslovnik-B|OCA, Stefan]]▼
| ime = Stefan Boca
| datum_rođenja = [[21. avgust]] [[1916]].
| mjesto_rođenja = [[Munjava]], [[Austrougarska]] (danas [[Hrvatska]])
| datum_smrti = 4. februar [[2003]].
| mjesto_smrti = [[Manastir Žiča]], [[Srbija i Crna Gora]]
}}
'''Stefan''' (''Stevan Boca'') je bio [[Eparhija dalmatinska|episkop dalmatinski]] i [[Eparhija žička|žički]], profesor [[bogoslovlje|bogoslovlja]] i crkveni [[pisac]].
== Životopis ==
Rođen je [[21. avgust]]a [[1916]]. godine u [[Munjava|Munjavi]] ([[Josipdol]]), [[srez]] [[Ogulin]], gde je završio [[Osnovna škola|osnovnu školu]]. Nižu [[Gimnazija|gimnaziju]] završio je u Ogulinu, šestorazrednu Bogosloviju u [[Sarajevo|Sarajevu]], a [[Bogoslovija|Bogoslovski]] i [[Filozofski fakultet]] u [[Beograd]]u.
Za [[katiheta|katihetu]] u Otokcu, [[Hrvatska]], postavljen je [[1939]]. godine.
[[Episkop]] gornjokarlovački Sava ga [[1940]]. godine [[rukopoloženje|rukopolaže]] za [[đakon]]a. Za vreme [[Drugi svetski rat|Drugog svetskog rata]] proteran je u [[Srbija|Srbiju]], gde vrši katihetsku dužnost u [[Kragujevac|Kragujevcu]] do [[1949]]. godine.
Godine [[1955]]. postavljen je za [[profesor]]a Bogoslovije [[Sveti Sava|Svetog Save]] u [[Manastir Rakovica|manastiru Rakovici]] kod [[Beograd]]a, a [[1958]]. godine, odlazi u [[Engleska|Englesku]], gde je sa radom ''„Hrišćansko vaspitanje dece u srednjem adolescentskom dobu“'' diplomirao na [[Koledž Svetog Avgustina|Koledžu Svetog Avgustina]] u [[Kenterberi|Kenterberiju]]. Na studijama u Engleskoj zatekao ga je izbor za episkopa dalmatinskog.
Zamonašen je [[10. jul]]a [[1959]]. godine u [[manastir Rakovica|manastiru Rakovici]] od [[Patrijarh German|patrijarha Germana]], a rukopoložen na [[Petrovdan]] iste godine od [[mitropolit]]a [[solun]]skog Pantelejmona. Patrijarh srpski German i patrijarh [[Antiohija|antiohijski]] Teodosije, uz sasluženje više [[arhijerej]]a, hirotonisali su ga [[9. avgust]]a [[1959]]. godine u [[Saborna crkva u Beogradu|Sabornoj crkvi u Beogradu]].
Episkop Stefan je upravljao [[Eparhija dalmatinska|eparhijom dalmatinskom]] od [[1959]]. do [[1978]]. godine, i u tom periodu ona je doživela punu obnovu. Podignuto je 14 novih [[hram]]ova, obnovljeno 50, u Drugom svetskom ratu popaljenih i porušenih, popunjene su [[Parohija|parohije]], a svakako vrhunac njegovog rada u [[Dalmacija|Dalmaciji]] je otvaranje Bogoslovije [[Sveta Tri Jerarha]] u [[Manastir Krka|manastiru Krki]], [[1964]]. godine. Tu je zamonašen veliki broj mladih [[teolog]]a, od kojih je sada veliki broj arhijereja srpske Crkve.
Preveo je sa [[engleski jezik|engleskog jezika]] klasično delo [[Nikolaj Velimirović|episkopa Nikolaja]] ''„Vera svetih, Katihizis Istočne Pravoslavne crkve“'', koje je u izdanju Svetog arhijerejskog sinoda ([[1970]]), doživelo nekoliko izdanja i služi kao [[udžbenik]] za versku nastavu.
Kao episkop dalmatinski, fototipski je objavio delo svoga prethodnika na episkopskoj katedri Nikodima R. Milasa ''„Pravoslavna Dalmacija“'', iz [[1901]]. godine.
Izdao je, između ostalog, ''„Monografiju Manastir Krupa 1317-1967“'', a zatim o 200-godišnjici smrti priredio spomenicu ''„Dalmatinski episkop Simeon Končarević i njegovo doba“'' ([[1970]]). Povodom 100-godišnjice osvećenja temelja Dalmatinske Lazarice [[1874]]-[[1974]], objavio spomenicu ''„Dalmatinska Lazarica i pravoslavni Kosovljani“''.
Još kao episkop dalmatinski objavio je prvu zbirku svojih propovedi pod naslovom ''„Pazimo na vreme“'' ([[1976]]). Drugu i treću knjigu pod istim naslovom, objavio je [[manastir Žiča]] [[1983]]. i [[1987]]. godine. Episkop Stefan je propovedao, prevenstveno na [[Biblija|biblijske]] teme.
Na majskom zasedanju [[Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve|Svetog arhijerejskog sabora]] [[1978]]. godine izabran je za episkopa žičkog. U tron episkopa žičkog vladika Stefan je uveden [[23. jul]]a [[1978]]. godine i nastavlja delatnost njegovih prethodnika, episkopa [[Nikolaj Velimirović|Nikolaja]], [[Patrijarh German|Germana]] (potonji patrijarh srpski) i [[Vasilije Kostić|Vasilija Kostića]]. Povodom 800-godišnjice [[Manastir Studenica|manastira Studenice]] objavljena je naučna spomenica ''„Osam vekova Studenice“''.
U Žičkoj eparhiji je uveo običaj tzv. bratskih sastanaka, na kojima je sa sveštenicima svoje eparhije, u otvorenoj diskusiji, razgovarao o aktuelnim pitanjima u društvu.
Episkop Stefan je bio veoma aktivan i priznat u svetskim [[ekumenizam|ekumenskim]] krugovima. Bio je član značajnih komisija [[Svetski savet crkava|Svetskog saveta crkava]]; učestvovao je na zasedanju Komisije za međucrkvenu pomoć u [[Iverdon]]u ([[Švajcarska]]) i bio domaćin istoj Komisiji u Žiči. U manastiru Žiči je, [[1980]]. godine, organizovao teološki simpozion na temu ''„Propovedanje i učenje hrišćanske vere danas“'', pod pokroviteljstvom Komisije za svetsko misionarstvo i evangelizaciju pri Svetskom savetu crkava. U [[Sofija|Sofiji]] je [[1983]]. godine, na Svepravoslavnom skupu održao predavnje na temu ''„Ekumensko delenje sredstava sa pravoslavnog gledišta“'', a na Misionarskoj konferenciji u [[Solun]]u, [[1987]]. godine, takođe je govorio o ''„svedočenju Pravoslavne crkve u socijalizmu“''. Držao je predavanja na [[Katoličanstvo|katoličkoj]] fondaciji [[Pro Orijente]] u [[Beč]]u.
Kao predsednik Građevinskog odbora za podizanje nove zgrade [[Bogoslovija|Bogoslovskog fakulteta u Beogradu]], svakako je najzaslužniji za uspešan početak i završetak ovog posla. Stalni Prosvetni odbor pri [[Sveti arhijerejski sinod|Svetom arhijerejskom sinodu]] vodio je više godina. Zbog njegovog velikog doprinosa napretku bogoslovskog školstva, naučnog i izdavačkog rada, Bogoslovski fakultet mu je [[1988]]. godine, dodelio titulu počasnog doktora bogoslovskih [[nauka]].
Vladika Stefan je nakon smrti [[patrijarh German|patrijarha Germana]] slovio za jednog od najvećih kandidata za preuzimanje trona srpske crkve. Tokom izbora za patrijarha [[1990]]. godine, pored [[Episkop Sava Vuković|episkopa šumadijskog Save]] i tadašnjeg episkopa raško-prizrenskog Pavla, ušao je u drugi krug izbora. Tada je za poglavara izabran [[patrijarh Pavle]].
Episkop žički Stefan Boca preminuo je [[4. februar]]a [[2003]]. godine u manastiru Žiči. [[Opelo]] i [[sahrana|sahranu]] u manastiru Žiči, [[6. februar]]a služio je [[patrijarh srpski Pavle]] uz sasluženje skoro svih vladika srpske crkve i velikog broja sveštenstva i monaštva, kao i uz prisustvo mnoštva naroda.
{{niz|
pre= [[Irinej Đorđević|Irinej (Đorđević)]] |
spisak=[[eparhija dalmatinska|episkop dalmatinski]]<br>[[1959]]—[[1978]].|
posle= [[Nikolaj Mrđa|Nikolaj (Mrđa)]]|
pre= [[Vasilije Kostić|Vasilije (Kostić)]] |
spisak=[[eparhija žička|episkop žički]]<br>[[1978]]—[[2003]].|
posle= [[Hrizostom Stolić|Hrizostom (Stolić)]]|
}}
{{Lifetime|1916|2003|Boca, Stefan}}
[[Kategorija:Biografije, Lika]]
[[Kategorija:Episkopi dalmatinski]]
[[Kategorija:Episkopi žički]]
[[sr:Stefan Boca]]
| |||