Godina četiri cara – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m robot Mijenja: la:Annus quattuor imperatorum |
mNema sažetka izmjene |
||
Red 3:
Nestanak dinastije [[Julijevci-Klaudijevci|Julijevaca-Klaudijevaca]] smrću Nerona 69. godine lišio je vojnike objekta njihove lojalnosti, te je usledio građanski rat između različitih vojski. Hispanske i galske trupe za cara su proglasile Sulpicija Galbu, [[legat]]a [[Hispanija|Tarakonske Hispanije]], što je [[senat]] spremno potvrdio. Galba je stigao u [[Rim]], ali nije umeo da stekne naklonost senatorskog staleža, kome je i sam pripadao. Njime su bili nezadovoljni i vojnici, jer je Galba težio da ograniči rashode, što je dalo povoda za optužbe da je škrt i gramziv. [[Pretorijanci]] su pak bili nezadovoljni jer Galba nije hteo da isplati poklone u novcu, koje su bili obećali njegove pristalice kada su ga proglašavale za cara. Glabom su bile nezadovoljne i [[Rimske provincije|provincijske]] trupe, kao i stanovništvo istočnih i južnih oblasti [[Galija|Galije]].
Legije iz [[Germanija|Gornje Germanije]] proglasile su za cara svog legata Aula Vitelija, dok su u Rimu pretorijanci istovremeno za cara proglasili Salvija Otona, a Galbu ubili na Forumu. Oton je povlađivao pretorijancima, a priznale su ga i [[dunav]]ske trupe i istočne provincije, ali su trupe u Germaniji, Galiji i [[Britanija|Britaniji]] bile na strani Vitelija. Vitelijeve su trupe krenule na [[Italija|Italiju]] i osvojile [[Transpadanija|Transpadansku]] oblast. Oton je kod Bedriaka (blizu današnje [[Cremona|Kremone]]) pretrpeo [[Prva bitka kod Bedrijakuma|poraz]] i potom izvršio samoubistvo. Njegovi su vojnici prešli Viteliju, koga je senat priznao za cara.
Međutim, trupe na Dunavu i Istoku proglasile su za cara Tita Flavija Vespazijana, zapovednika vojske u [[Judeja|Judeji]]. Antonije Primus, komandant [[Panonija|panonskih]] trupa, porazio je Vitelijeve trupe u [[Druga bitka kod Bedrijakuma|drugoj bici kod Bedriaka]] i zatim krenuo na Rim, gde je već vođena borba između Vespazijanovih i Vitelijevih pristalica. Grad je bio zauzet na juriš, Vitelije ubijen, a Rim opljačkan i popaljen. Krajem 69. godine senat je poslušno priznao Vespazijana za cara, a u leto 70. n. e. on je stigao u Rim, nakon što je svome sinu [[Tit]]u predao komandu nad trupama u Judeji.
[[Datoteka:020 Vespasian.jpg|thumb|Vespazijan]]
[[Kategorija:60-e]]
[[Kategorija:Antički Rim]]
| |||