U toku završnih operacija Jugoslovenske armije za oslobođenje Jugoslavije, [[Četvrta jugoslovenska armija]] krenula je u [[Ličko-primorska operacija|ofanzivu]] [[20. april]]a kroz [[Lika|Liku]], [[Gorski kotar]] i [[Hrvatsko primorje|Primorje]] i do [[20. april]]a izbila pred [[Rijeka (grad)|Rijeku]], na [[Rječina|Rječinu]], kojom je išla stara juglovenskojugoslovensko-italijanska granica. Sporazumom između Generalštaba Jugoslovenske armije i savezničke komande u Italiji bilo je posebno predviđeno da će jugoslovenske trupe prodorom duž primorskog pojasa nastojati da privuku nemačke snage, kako bi olakšale [[Italijanski front (Drugi svetski rat)|nadiranje Saveznika u Italiju]]. Svojim dejstvovanjem Četvrta armija je došla u sukob sa svim snagama koje su Nemci imali u Trstu i okolini, među njima i 97. korpus koji je bio u sastavu [[Armijska grupa C|Armijske grupe „C“]]. Vrhovni komandant JA [[Josip Broz Tito]] posebnom je depešom od [[27. april]]a naredio da se iz sastava 4. armije stvori posebna grupa divizija koja će nadirati prema Trstu, a da se Rijeka, koju su Nemci [[Riječka operacija|uporno branili]] da bi sprečili upad u [[Istra|Istru]], blokira drugim snagama. Radi izvršenja tog zadataka 4. armiji je na raspolaganje bio stavljen [[Deveti slovenački korpus NOVJ|Deveti korpus JA]], koji je dejstvovao u pozadini neprijatelja, u Slovenačkom primorju.<ref name=EJ>''Enciklopedija Jugoslavije''.</ref>
