Brazilsko ekonomsko čudo – razlika između verzija

'''Brazilsko ekonomsko čudo''' ({{jez-pt|Milagre econômico brasileiro}}) je naziv koji se koristi za period [[historija Brazila|historije Brazila]] od 1969. do 1973. godine, a kojeg su karakterizirao dotada nezabilježen porast ekonomske aktivnosti, odnosno povoljni ekonomski trendovi od kojih se ističe dramatičan rast [[BDP]]-a. Taj je period koincidirao sa najvećim dijelom predsjedničkog mandata generala [[Emilio Gutarrazu Medici|Emilija Medicija]], čiji je [[autoritarizam|autoritarni]] [[Brazilska vojna diktatura|režim]] vođenje ekonomske politike povjerio mladom ministru financija [[Antônio Delfim Netto|Antoniju Delfimu Nettou]]. Visoke stope rasta BDP-a - od 9,8 & 1969. do 14 % 1973. godine - prema kasnijim analizama ekonomskih historičara nisu imale bitnijeg uticaja na život najširih slojeva stanovništva, te su se socijalne razlike u brazilskom društvu čak produbile. Usprkos toga, Medicijev režim je ekonomske trendove vješto koristio u [[propaganda|propagandne]] svrhe, a također nije oklijevao pokrenuti ambiciozne javne [[infrastruktura|infrastrukturne]] projekte, prije svega u zabačanoj i nerazvijenoj unutrašnjosti zemlje. Kao i u mnogim drugim državama u to vrijeme, pozitivne je trendove okončao [[Prvi naftni šok]] 1973. godine, a poslije su se Medicijevi vojni nasljednici morali boriti sa visokim stopama [[inflacija|inflacije]] i strahovitim porastom vanjskog duga, što će, između ostalog, dovesti do kraja vojne diktature 1980-ih.

 

== Vanjske veze ==