Jovan Paču – razlika između verzija

[[File:Јован Пачу.jpg|thumb|Jovan Paču]]

 

Godine 1866. nastupio je na Omladinskoj skupštini u Novom Sadu i od tada, uz liječnički poziv, redovito koncentrirao. Svirao je u [[Beč]]u, [[Budimpešta|Budimpešti]], [[Kijev]]u (prvi srpski pijanist u carskoj [[Rusija|Rusiji]]), [[Beograd]]u, [[Osijek]]u, [[Kikinda|Kikindi]], [[Pančevo|Pančevu]], [[Vršac|Vršcu]] i mnogim mjestima [[Srbija|Srbije]] i [[Vojvodina|Vojvodine]]. Uz neizbježan salonski virtuozitet isticao se briljantnom tehnikom, a na koncertima je često izvodio djela [[Srbi|srpskih]] kompozitora, svojih savremenika, kao i vlastite [[kompozicija|kompozicije]] i aranžmane narodnih melodija. Premda se služio veoma jednostavnom kompozicijskom tehnikom, ta su djela - na narodne teme ili u narodnom duhu - bila toliko omiljena da ih je narod prihvatio kao svoja (npr. ''"Brankovo kolo"'', nastalo u povodu prenosa kostiju [[Branko Radičević|Branka Radičevića]] iz Beča na [[Stražilovo]] , 1883). Pačuovi koncerti imali su veliko patriotsko značenje, osobito u [[Ugarska|Ugarskoj]], gdje su se [[Srbi]] borili za svoja nacionalna prava. U njegovim kompozicijama ogleda se, uz [[romantizam|romantičarski]] patriotski izraz, i [[bidermajer]]ski salonski stil briljantno [[virtuoz]]nog karaktera. Mnoge narodne i gradske melodije [[harmonizacija|harmonizirao]] je za [[zbor|hor]] i [[klavir]], a napisima o muzici sarađivao je u više časopisa i dnevnih listova (''"Danica"'', ''"Javor"'', ''"Matica"'').

 

[[Kategorija:Četveroslovnik-P|AČU, Jovan]]