Telefoni bianchi – razlika između verzija

 

Fašistički režim [[Benito Mussolini|Benita Mussolinija]] je podržavao snimanje takvih filmova, dijelom zato što se smatralo da se njima stvara komercijalna baza sa "ozbiljne" [[propagandni film|propagandne]] filmove, a dijelom zato što su oni uživali veliki popularnost kod publike, pružajući im [[eskapizam|eskapistički]] otklon od svakodnevnice kojom su dominirali nepravladane posljedice [[Velika ekonomska kriza|ekonomske krze]], a potom i [[Drugi svjetski rat]]. Među samim italijanskim filmašima, uključujući i one koji su, poput [[Vittorio De Sica|Vittorija De Sice]], zahvaljujući takvim filmovima stekli slavu i postali [[filmska zvijezda|zvijezde]], filmovi bijelih telefona su bili manje popularni te se smatralo kako njihovo inzistiranje na formuli guši njihovu kreativnu energiju; tako je još za vrijeme fašističke vladavine napravljeno nekoliko filmova koji su predstavljali svojevrsnu antitezu bijelih telefona i koji se smatraju začetkom pokreta koji će nakon rata postati poznat kao [[italijanski neorealizam]].

 

== Vanjske veze ==