Romul i Rem – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
djelomično preuzeto s hrvatske Wikipedije |
djelomično preuzeto sa srpske Wikipedije |
||
Red 1:
[[image:She-wolf suckles Romulus and Remus.jpg|thumb|right|250px|Vučica sa Romulom i Remom]]
'''Romul''' ({{jez-lat|Romulus}}) i '''Rem''' ({{jez-lat|Remus}}) su, po [[Rimska mitologija|rimskoj mitologiji]] braća blizanci, sinovi boga rata [[Mars (mitologija)|Marsa]] i [[vesta]]linke Reje Silvije, osnivači [[Rim]]a, a '''Romul''' je bio i prvi rimski kralj.
==Mitologija==
[[Troja]]nski junak [[Eneja]] je posle pada [[Trojanski rat|Troje]] dugo lutao po svetu, i napokon je svoje utočište pronašao u [[Italija|Italiji]], u [[Lacio|Laciju]], gde je osnovao grad Albu Longu.
Posle smrti [[Eneja]], Alba Longom su vladali njegovi potomci, a kada je na presto došao Enejev potomak Numitor, sa prestola ga je svrgnuo brat Amulije. Po preuzimanju prestola, Amulije je ubio Numitorovog sina, a njegovu kćerku Rea Silviju poslao u hram boginje kućnog ognjišta [[Vesta|Veste]]. Amulije je Rea Silviju postavio za „''vestalku''“ - sveštenicu [[Vesta|Veste]], jer je znao da se „''vestalke''“ ne smiju udavati, pa će Numitor ostati bez potomaka koji bi jednom mogli zatražiti pravo na presto Alba Longe.
I mada je Rea Silvija bila sveštenica u nju se zaljubio bog rata [[Mars (mitologija)|Mars]], i ona mu je uskoro rodila blizance - Romula i Rema. Kada je kralj Amulije saznao šta se dogodilo, bojeći se da će mu braća, kada odrastu, oduzeti vlast, naredio je svome robu da blizance baci u reku [[Tibar]]. Romula i Rema je rob stavio u korpu i spustio u reku, ali je voda, korpu sa braćom izbacila na obalu reke, u podnožju Palatina, jednog od sedam brežuljaka. U blizini obale je bila vučica Martia - [[Mars (mitologija)|Marsova]] vučica koja je danas simbol grada Rima - i čuvši plač dece došla je i nahranila ih je svojim mlekom.
Nakon nekoga vremena pastir [[Faustul]] je, čuvajući svoja stada, prolazio pored pećine na brdu Palatinu iznad [[Tiber]]a, i spazio gde vučica doji dva mala dečaka. Pričekao je da ih vučica nahrani, i da se udalji od pećine, a onda je ušao i odneo dečake u svoju kolibu. Aka Larencija, žena [[Faustul]]a je odlučila da ih usvoji jer oni nisu imali dece, i nazva ih Romul i Rem. [[Faustul]] ih je, uz pomoć svoje žene Ake Larencije, odgojio, a da nije ni znao da su to sinovi boga [[Mars (mitologija)|Marsa]] i [[vesta]]linke Reje Silvije, dečaci kojima je sudbina odredila da budu [[Osnivanje Rima|osnivači]] grada [[Rim]]a. <ref>Na rimskom brežuljku Palatinu, danas se nalazi „''Faustulova koliba''“, u kojoj su „''navodno''“ odrasli Romul i Rem.</ref>
Kada su Romul i Rem odrasli, i saznali za sudbinu, otišli su do kralja Amulija i svrgnula ga sa vlasti, tako što je Romul ubio kralja Amulija i vlast vratio svom dedi Numitoru.
Posle nekog vremena Romulu i Remu se učinilo da je Alba Longa mali grad i odlučili su da osnuju novi, veći grad. Kada je trebalo da se odluče ko je taj koji će biti osnivač grada, dogovorili su se, da onaj koji ugleda više ptica, bude osnivač novog grada, i time su odluku prepustili bogovima.
Romul se popeo na brežuljak Palatin, a Rem na Aventin, i bogovi tada odlučiše da Romul ugleda dvanaest, a Rem šest ptica, pa je tako Romulu pripala čast da osnuje novi grad. On se tada prihvati pluga i zaora brazdu oko brežuljka Palatina, da bi izbačenom zemljom iz brazde odredio zidine budućeg grada. Rem, videvši maleni zemljani zid, a zavidan na brata, preskočio je „''zid''“, a Romul, koji nije mogao podneti poniženje da bilo ko, pa i rođeni brat nepozvan uđe u još nesagrađen grad, potegnu oružje i ubije Rema, govoreći mu: „''Neka svako ovako prođe ko pređe moje zidove.''“
Romul je, 21. aprila 753. godine pre nove ere <ref>Od te, 753. godine pre nove ere Rimljani računaju vreme.</ref>, sam završio grad i dao mu ime Roma - [[Rim]]. Romul je postao prvi kralj grada Rome, i u to novo naselje primao je sve pastire iz okoline, lutalice, kao i izbeglice iz [[Lacio|Lacija]].
==Napomena==
{{reflist}}
== Reference ==
* V. Zamarovski, ''Junaci antičkih mitova'', ''Leksikon grčke i rimske mitologije'', Zagreb 1985, str. 295 - 296.
[[category:Grčka mitologija]]
[[category:Rimska mitologija]]
| |||