Crkva bosanska – razlika između verzija

=== XIV vek ===

[[1325]]. godine Papa [[Jovan XXII]] piše [[Stefan Kotromanić|Stefanu Kotromaniću]] da se „''veliko mnoštvo jeretika sabralo sa svih strana i preselilo u Bosnu''“.

[[1337]]. godine hrvatski knez [[Nelipac]] preduzima [[krstaški pohod]] na Bosnu. Papa poziva hrvatske velikaše da pomognu knezu Nelipcu, a u pismima, kao glavnog krivca za jeres koja je zadesila Bosnu, navodi bana Stjepana II. Bosanski ban [[Stefan II Kotromanić|Stefan II]] pokušava da sukob izgladi mirno, i papinog legata franjevca Gerarda, koji [[1339]]. dolazi da istraži probleme u Bosni, na samoj granici ljubazno dočekuje, ubeđujući ga da nema potrebe za novim krstaškim ratom. Gerard o tome piše papi, koji nakon toga u drukčijem duhu piše bosanskom banu februara [[1340]]. godine: "''Dragom sinu plemenitom Stjepanu banu bosanskom pozdrav i apostolski blagoslov. Iz izveštaja fra Gerarda doznali smo, da je na nagovor kralja Karla došao kod tebe i našao te spremna, da se u bosanskoj banovini obnovi služba Božja, koja je zbog mnogih tamošnjih jeretika odatle sasvim nestala, te želiš da se obnove sve crkve, koje tamo leže sada porušene, i da se u njima vrši služba Božja po obredu i običaju crkvenom. Stoga te molimo da dobro promisliš, kolika opasnost tebi i tvojim naslednicima preti, ako u Bosni slobodno ostanu. Zato svoju odluku hrabro sprovedi i ako nam budeš slao poslanike, da nas o svemu obavestiš, a mi ćemo ugarskog kralja i ostale vernike i vladare okolnih mesta pozvati da ti pomognu''". U skladu sa Stjepanovim obećanjima, između [[1340.]] i [[1343.]] godine organizovan je franjevački red u Bosni i počinje jače delovanje katoličke crkve. Podizani su franjevački manastiri, a "''fratri su obraćali i krštavali mnogo jeretika, pa su iz svih onih krajeva, na glas o njihovoj dobroti i dobrim delima koja su činili, svakodnevno hrlile mnoge osobe sveta života u bosansku vikariju, kako se nazivalo glavno njihovo sedište.''"<ref>Mavro Orbin</ref>