Srpska pravoslavna crkva u SFR Jugoslaviji – razlika između verzija

 

Godine [[1956]]. počeo se intenzivno provoditi program obnove pravoslavnih [[manastir]]a, dijelom iz turističkih razloga a dijelom i zato što su izmedu višeg pravoslavnog sveštenstva i države uspostavljeni nešto nježniji odnosi.<ref>McFarlanc, Yugoslavia, str. 79.</ref> Po priznanju makedonske nacije, dolazi i do inicijative za organizovanje samostalne [[Makedonska pravoslavna crkva|Makedonske pravoslavne crkve]], što je SPC od početka odbacila. [[1966]]. godine je smenjen [[Aleksandar Ranković]], šef jugoslovenske [[UDBA|službe državne bezbjednosti]], koji je bio veoma oštar prema [[Albanci]]ma na [[Kosovo|Kosovu]], što je za episkopat SPC predstavljalo povod za lamentiranje o “ugroženosti [[srpstvo|srpstva]]”.<ref name="Folić"/> [[15. april]]a [[1967]]. godine počinje da izlazi "[[Pravoslavlje (novine)|Pravoslavlje]]", novine srpske patrijaršije, s blagoslovom [[Patrijarh srpski German|patrijarha srpskog Germana]]. „Pravoslavlje“ se u ovom periodu više bavilo [[Sveto pismo|Svetim pismom]], nego društvenim događajima. Tokom perioda SFRJ, [[ekumenizam]] je bio negovan u SPC.<ref name="Ratni krst"/> U periodu od [[1974]]. pa nadalje održan je veći broj ekumenskih susreta sa [[katolici]]ma i objavljeni su važni zbornici, između ostalih ''Isus Krist – jedini spasitelj svijeta'', »Kršćanska sadašnjost«, Zagreb [[1984]].

 

Iako u periodu SFRJ Srpska pravoslavna crkva nije javno politički delovala, ona je služila kao nosilac i katalizator srpskog [[nacionalizam|nacionalizma]].<ref name="izvori"/> SPC manifestuje konzervativan stav prema nacionalnom identitetu pojedinih naroda. [[Crnogorci]] se tretiraju kao Srbi, a naročito rigidno stanovište ispoljava se prema [[Makedonci]]ma koji se nazivaju “etničkom grupom.”<ref name="Folić"/> Pod njenim okriljem su nastavljeni da se razvijaju određeni aspekti ideologije [[Svetosavski nacionalizam|svetosavskog nacionalizma]], posebno njen anti-[[ekumenizam|ekumenski]] karakter, u čemu su prednjačili episkop [[Justin Popović]] i njegovi učenici.<ref>[http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Izazovi/justin.htm Justin Popović, Pravoslavna crkva i ekumenizam]</ref><ref>[http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Izazovi/SavremeniIzazoviEpiskopArtemije.htm Episkop Artemije, Pravoslavlje i savremeni izazovi kod nas]</ref> Među najznačajnije Justinove učenike se ubrajaju: [[Artemije Radosavljević]], [[Atanasije Jevtić]], [[Amfilohije Radović]] i [[Irinej Bulović]]. Vrh Srpske pravoslavne crkve je sa negadavanjem gledao na aktivnosti nekih pojedinaca iz svojih krugova, posebno tzv. [[justinovci|justinovaca]].<ref name="Tomanić"/>