Opidum (latinski: oppidum, množ. oppida) je naziv kojim su Rimljani opisivali veća - polu-urbana ili urbana - naselja na područjima zapadne i Centralne Evrope pred kraj Željeznog doba. Ona se obično vezuju uz Kelte i njihovu kulturu, ali su ih gradili i njima susjedni narodi. Nakon što se stabliziralo Rimsko Carstvo, izraz opidum je ušao u službenu terminologiju kao administrativno središte u provincijama.

Opidumi su se obično gradili na vrhovima brežuljaka, odnosno nastajali su od manjih utvrđenja koja bi se kasnije ogradila rovom, palisadom, grudobranom ili kamenim zidom. U međuprostorima su se gradile kuće za stanovnike, odnosno civilni objekti. Kao takvi, opidumi su igrali važnu ulogu u postepenoj urbanizaciji sjevera Evrope. Rimljanima su često služili kao dio infrastrukture za urbanizaciju i romanizaciju novoosvojenih provincija.

Primjeri

uredi

U Francuskoj

uredi

U Belgiji i Nizozemskoj

uredi

U Njemačkoj

uredi

U Centralnoj i Istočnoj Evropi

uredi

U Iberiji

uredi

Na Britanskom Otočju

uredi

U srednjovjekovnoj Kraljevini Mađarskoj, oppidum se koristio kao službeni izraz za trgovišta (mezőváros na mađarskom), koja su bila slabijeg statusa od slobodnih kraljevskih gradova ali važnija od sela.[1]

Izvori

uredi

Literatura

uredi
  • Collis, John (1984) Oppida, earliest towns north of the Alps. Sheffield
  • Garcia, Dominique (2004) La Celtique Méditeranée: habitats et sociétés en Languedoc et en Provence, VIIIe - IIe siècles av. J.-C. chapter 4 La « civilisation des oppida » : dynamique et chronologie. Paris, Editions Errance. ISBN 2-87772-286-4
  • Sabatino Moscati (ed.), Otto Hermann Frey (ed.), Venceslas Kruta (ed.), Barry Raftery (ed.), Miklos Szabo (ed.) (1998) The Celts, Rizzoli