Lyfing (? - 12. jun 1020) bio je anglosaksonski biskup Wellsa i nadbiskup Canterburyja.

Lyfing
nadbiskup Canterburyja
ProvincijaCanterbury
Dijeceza/eparhijaBiskupija Canterbury
Stolicanadbiskup Canterburyja
Stolovanje završilo12. jun 1020
PrethodnikÆlfheah
NasljednikÆthelnoth
Ostale funkcijeopat Opatije Chertsey
biskup Wellsa
Redovi
Konsekracija1013
Lični detalji
Ime po rođenjuÆlfstan
Smrt12. jun 1020
SahranjenCanterbury Cathedral

Rodio se kao "Ælfstan", a poslije zaređenja uzeo crkveno ime leof-carus (= "dragi"). Služio je kao opat Opatije Chertsey od oko 989.[1][2] Godine 998. ili 999. je postao biskup Wellsa,[3] a godine 1013. ga je kralj Æthelred Nespremni imenovao za canterburyjskog nadbiskupa.[4] Lyfing je nedugo potom bio zarobljen od Vikinga (Danaca), ali je relativno brzo pušten pa je imao prilike biti prisutan Witenagemotu 1014. godine. Nakon toga je otpočeo obnovu štete koju su Vikinzi za vrijeme danske invazije napravili Canterburyjskoj katedrali.

Lyfing za vrijeme Ethleredove vladavine zbog danske invazije nije mogao otići u Rim po svoj pallium, zbog čega je biskupe u Engleskoj umjesto njega posvećivao nadbiskup Wulfstan od Yorka.[5] Poslije je otišao na put u Rim, te se 1018. vratio u Englesku s pismima pape Benedikta VIII.[6] Kao nadbiskup Canterburyja je okrunio dva engleska kralja - Ethelredovog sina Edmunda Ironsidea 1016. i Knuta Velikog 1017.[1] Historičari pretpostavljaju da je za Knuta barem jednom obavio diplomatsku misiju u Rimu.[7]

Lyfing je umro 12. juna 1020.[4] He was buried in Canterbury Cathedral, near the altar of St. Martin.[1] Anglosaksonska kronika za njega navodi da je bio mudar, odnosno "dalekovidan čovjek".[8]

Vanjske veze

uredi
Rimokatoličke crkvene titule
Prethodi:
Ælfwine
biskup Wellsa
cca. 999–1013
Slijedi:
Æthelwine
Prethodi:
Ælfheah
Nadbiskup Canterburyja
1013–1020
Slijedi:
Æthelnoth
  1. 1,0 1,1 1,2 Mason "Lyfing (d. 1020)" Oxford Dictionary of National Biography
  2. Knowles, et al. Heads of Religious Houses pp. 38, 244
  3. Fryde, et al. Handbook of British Chronology p. 222
  4. 4,0 4,1 Fryde Handbook of British Chronology p. 214
  5. Williams Æthelred the Unready p. 111
  6. Brooks Early History of the Church of Canterbury pp. 287–290
  7. O'Brien Queen Emma and the Vikings p. 122
  8. Quoted in Barlow, English Church 1000–1066 p. 66