Kleomenov rat
Kleomenov rat[3] (229/228. pne. – 222. pne.) se vodio između Sparte i Elide na jednoj, te Ahajskog saveza i Makedonije na drugoj strani. Završio je s ahajsko-makedonskom pobjedom.
| Kleomenov rat | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| |||||||||||
| Zaraćene strane | |||||||||||
| Sparta, Elida |
Ahajski savez, Makedonija, | ||||||||||
| Komandanti | |||||||||||
| Kleomen III | Arat, Antigon III Doson | ||||||||||
| Snage | |||||||||||
| ~20.000 (najveća skupljena vojska) | ~30.000 (najveća skupljena vojska) | ||||||||||
Ime je dobio po spartanskom kralju Kleomenu III koji je po dolasku na vlast započeo niz opsežnih ekonomskih i političkih reformi s ciljem da Sparti vrati nekadašnju vojnu moć, odnosno hegemoniju nad Grčkom. U tome su mu otpor pružali efori, pa je njihov uticaj nastojao suzbiti popularnim vojnim pohodima protiv susjeda. To ga je dovelo u sukob s Ahajskim savezom i njegovim strategosom Aratom iz Sikiona.
Kleomen je ispočetka imao velikih uspjeha. Pobijedio je Arata u bitci kod Likejske gore, a nakon likvidacije efora pokrenuo pohod na Arkadiju, potom još jednom pobijedio Arata u bitci kod Dime. Ahajski savez je bio prisiljen tražiti pomoć od makedonskog kralja Antigona III Dosona. U međuvremenu je Kleomen zauzeo Korint i Argos. Kada je 222. pne. makedonska vojska konačno prodrla na Peloponez, Kleomen je bio prisiljen na povlačenje, a u bitci kod Selasije je njegova vojska uništena. Kleomen je pobjegao iz Sparte, koja je okupirana, i prestala biti vojnom silom.
Izvori
urediPrimarni izvori
uredi- Pausanias (translated by W.H.S. Jones). Description of Greece. London: Cambridge, 1918.
- Plutarch (translated by Richard Talbert). Life of Agis. New York: Penguin Classics, 1988. ISBN 0-14-044463-7
- Plutarch (translated by Richard Talbert). Life of Cleomenes. New York: Penguin Classics, 1988. ISBN 0-14-044463-7
- Plutarch (translated by Richard Talbert). Plutarch on Sparta. New York: Penguin Classics, 1988. ISBN 0-14-044463-7
- Polybius (translated by Frank W. Walbank). The Rise of the Roman Empire. New York: Penguin Classics, 1979. ISBN 0-14-044362-2
- Plutarch. Life of Aratus. Attalus (Retrieved on August 9, 2007).
Sekundarni izvori
uredi- Grainger, John. The League of Aitolians. Leiden: Koninklijke, 1999. ISBN 0-169-8958 Uneseni ISBN nije važeći..
- Green, Peter. Alexander to Actium: The Historical Evolution of the Hellenistic Age. Los Angeles: University of California Press, 1990. ISBN 0-500-01485-X.
- Habicht, Christian. Athens from Alexander to Antony. Cambridge: Harvard University Press, 1997. ISBN 0-674-05111-4
- Hackett, John. Warfare in the Classical World. London: Sidgwick & Jackson, 1989. ISBN 0-283-99591-2.
- Hammond, Nicholas. The Macedonian State: Origins, Institutions and History. Clarendon Press, 1989. ISBN 0-19-814883-6
- Hammond, Nicholas. A History of Macedon Volume III: 336-167 B.C. Oxford University Press, reprinted 2001. ISBN 0-19-814815-1
- Lemprière, John. Lemprière's Bibliotheca Classica. London: Bracken Books, 1989. ISBN 1-88891-228-8 Uneseni ISBN nije važeći.
- Niebuhr, Barthold Georg. A History of Rome (Volume II). Million Book Project (Accessed May 9, 2007).
- Shipley, Graham. The Greek World After Alexander: 323-30 BC. London: Routledge, 2000. ISBN 0-415-04618-1
- Smith, William. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. London: John Murray, 1873.
- F W Walbank. The Cambridge Ancient History, Volume 2. Cambridge University Press, 1989. ISBN 0-521-23446-8
- Warry, John (1995; edition 2006). Warfare in the Classical World London (UK), University of Oklahoma Press , Norman Publishing Division of the University by special arrangement with Salamander Books Ltd. ISBN 0-8061-2794-5
- Yonah, Michael Avi and Shatzman, Israel. Illustrated Encyclopaedia of the Classical World. Jerusalem: Jerusalem Publishing House, 1976. ISBN 978-0-562-00037-3