Huis clos
Huis clos (sh. Iza zatvorenih vrata [1]), također poznat i pod engleskim naslovom No Exit (sh. Bez izlaza) je drama francuskog književnika Jean-Paul Sartrea praizvedena u Parizu 1944. godine, danas poznata kao njegovo najpopularnije djelo, odnosno jedan od najuticajnijih dramskih tekstova 20. vijeka.
| Huis clos | |
|---|---|
 fotografija sa premijere | |
| Opće informacije | |
| Autor | Jean-Paul Sartre |
| Žanr | drama |
| Jezik | francuski |
| Informacije o premijeri | |
| Premijera | 27. 5. 1944. Théâtre du Vieux-Colombier, Pariz |
| Lica | |
Joseph Garcin Inès Serrano Estelle Rigault | |
| Adaptacije | |
Protagonisti su muškarac po imenu Joseph Serrano i dvije žene - Inès Serrano i Estelle Rigault - koji se nalaze u tajanstvenoj sobi iz koje se, čini se, nema nikakvog izlaza. Radnja prikazuje kako se ispostavlja da su sve troje mrtvi, odnosno duše koje su zbog svojih grijehova osuđeni na Pakao, a da to predstavlja upravo soba u kojoj će jedni druge vlastitim prisutsvom vječno mučiti.
Huis clos, koja je poslužila kao podloga za znameniti Sartreov citat "Pakao, to su drugi", je kasnije bila predmetom brojnih filmskih i televizijskih adaptacija.
Izvori
uredi- ↑ Izraz huis clos u francuskom originalno označava pravni termin, odnosno privatnu komunikaciju ili sudski postupak bez javnosti.
Vanjske veze
uredi- La naissance de Huis Clos, par Jean-Paul Sartre
- Comment les autres forment l'enfer dans Huis Clos Arhivirano 2010-04-18 na Wayback Machine-u
- No Exit at Sparknotes.com
- In Camera na sajtu IMDb
- No Exit at A.R.T. 2006 production of No Exit at the American Repertory Theater
- Huis clos na Internet Broadway Database