Hronična limfocitna leukemija

Hronična limfocitna leukemija (HLL) je letalna, progredijentna bolest simptomatski neprimetnog početka, koja se najčešće javlja između 45. i 70. godine života. To je bolest koja je posledica maligne proliferacije B-limfocita kod 95% pacijenata, odnosno T-limfocita kod 5% bolesnika.

Hronična limfocitna leukemija
Periferni krvni razmaz prikazuje HLL ćelije
Specijalnost	hematologija
Klasifikacija i eksterni resursi
ICD-10	C91.1
ICD-9	204.1
ICD-O	M9823/3 (CLL) 9670/3 (SCL)
DiseasesDB	2641
MedlinePlus	000532
eMedicine	med/370
MeSH	D015451

Benigni (neaktivni) oblik počinje postepeno, bez ikakvih simptoma, sa povećanjem apsolutnog broja limfocita u perifernoj krvi, uz uvećanje limfnih čvorova i slezine, ili bez toga. Aktivni (agresivni) oblik bolesti se inicijalno manifestuje malaksalošću i gubitkom telesne težine, uvećanjem limfnih ćvorova i slezine kao i broja limfocita u krvi, sa razvojem anemije, granulocitopenije, trombocitopenije i učestalih infekcija praćenih povišenom telesnom temperaturom.

Dijagnoza se postavlja na osnovu pregleda periferne krvi: broj limfocita je veći od 10×10⁹/l krvi, a u leukocitarnoj formuli ne sme biti više od 5% limfoblasta. Koštana srž je histološki hipercelularna, sa više od 30% limfocita. Limfociti periferne krvi i koštane srži su jednolikog izgleda, tzv. mali limfociti.

Tok HLL je vrlo različit, a dužina progresije zavisi kako od trajanja neaktivnih oblika, tako i od komplikacija —- infekcija (mokraćnih i disajnih puteva) i autoimunih poremećaja. Komplikacije se uglavnom kontrolišu antibioticima.

Lečenje se inicijalno vrši hlorambucilom, nakon čega se prelazi na intermitento lečenje. U sklopu lečenja se može sprovesti splenoktomija (hirurško uklanjanje slezine) što ne menja tok bolesti, ali je indikovano kod bolesnika sa hipersplenizmom, autoimunom hemoliznom anemijom i trombocitopenijom koje ne reaguju na date lekove. Kod velikog broja bolesnika značajno poboljšanje postignuto je terapijom zračenjem.