Henry Mladi
Henry (Mladi kralj) zvan i Henry Fitzhenry (London, 28. februar 1155. - Zamak Martel, Lot 11. jun 1183.), formalno je bio od 1170. do 1183. vladar Kraljevine Engleske, Normandije i Anjoua, iako je u tom razdoblju zapravo vladao njegov otac Henry II iz Dinastije Plantagenet.[1]
| Henry (Mladi kralj) | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Portret Henrya | |
| Kralj Engleske Vojvoda Normandije Grof i vojvoda Anjoua i Mainea | |
| Vladavina | 1547. - 1553. |
| Krunidba | 14. jun 1170. Westminsterska opatija |
| Prethodnik | Henry II |
| Nasljednik | Henry II |
| Supruga | Margaret od Francuske |
| Dinastija | Plantagenet |
| Otac | Henry II |
| Majka | Eleanor od Akvitanije |
| Rođenje | 28. februar 1155. London |
| Smrt | 11. jun 1183. Zamak Martel, Lot (Francuska) |
Biografija uredi
Henry je rođen kao drugi sin u braku kralja Henrya II i Eleanor od Akvitanije. Nakon što mu je 1156. umro stariji brat William, proglašen je nasljednikom na tron Kraljevine Engleske, Normandije i Anjoua.[1]
Otac ga je u dobi od samo tri godine - 1158. zaručio sa kćerkom francuskog kralja Louisa VII - Margaret. Brak je dogovoren uz uvjet da Margaret kao miraz dobije Vexin, u to vrijeme granično područje između Normandije (kojom je tad vladala Engleska) i Francuske.[1] Otac Henry iskoristio je trenutak kad je papa Aleksandar III bio pritisnut brojnim političkim problemima, pa je tako dobio papinu privolu za taj brak, pa su djeca vjenčana 1160.[1]
Deset godina kasnije još uvijek maloljetni Henry je 14. juna 1170. okrunjen za kralja, kao suvladar svog oca u Westminsterskooj opatiji a ceremonijal je vodio Roger Nadbiskup Yorka a ne kao što bi trebalo viši prelat - Nadbiskup Canterburyja. Zbog tog se pogoršao spor koji je ionako tinjao između Thomasa Becketa i Henrya II, koji je završio Beckettovim ubojstvom šest mjeseci kasnije.[1]
Henry, Mlađi ponovno je okrunjen dvije godine kasnije - 27. augusta 1172. ovaj put sa ženom Margaret, ali ni nakon tog nije dobio neke veće ovlasti u vođenju zemlje.
Zajedno s majkom i braćom Richardom (budući kralj Richard I.) i Geoffreyem, poveo je 1173. bunu protiv oca, u kojoj zamalo da nisu uspjeli.[1] Otac mu je oprostio sudjelovanje u toj buni, ali je on i nadalje rovario protiv njega udruživši se Louisom VII. Od 1182. do 1183 zaratio je sa bratom Richardom oko prevlasti nad Poitouom. Umro u jeku tih borbi od dizenterije, upravo u jeku priprema za novi napad na Richarda.[1]
Mladi kralj Henry bio je prilično obljubljen kod stanovnika Le Mansa i Rouena, i ostalim majčinim nasljednim zemljama, pa su oni skoro zaratili zbog nad njegova leša kog su namjeravali dostojno pokopati. Lokalni trubaduri među kojima je bio i Bertran de Born još su dugo vremena naricali za svojim mladim kraljem.[1]
Izvori uredi
Vanjske veze uredi
| Prethodnik: | Kralj Engleske, Vojvoda Normandije, Grof i vojvoda Anjoua i Mainea | Nasljednik: |
| Henry II | Henry II |