Hamadidska dinastija ili Hamadidi su bili dinastija Sanhaja berberskih emira koja je od 1014. do 1152. vladala područjem koje otprilike odgovara današnjem sjeveroistočnom Alžiru. Ime je dobila po svom osnivaču Hammad ibn Bulugginu, pripadniku dinastije Zirida, emira koji su vladali Ifrikijom za račun ismailitski fatimidskih kalifa. Godine 1014. se Hammad pobunio protiv svog nećaka Badisa ibn Mansura te iskazao vjernost sunitskom abasidskom kalifu. Iako su kasnije Hamadidi ponovno priznali Fatimide kao svoje vladare, bili su de facto nezavisni. Prijestolnica im je bila Beni Hammad koga je oko 1007. izgradio Hammad. Pred kraj 11. vijeka su se Hamadidi našli pod udarom arapskog beduinskog plemena Banu Hilal. Godine 1152. hamadidsku državu su osvojili Almohadi.