Gornja Britanija
Gornja Britanija (latinski: Britannia Superior) bila je rimska provincija uspostavljena na području današnje južne Engleske i Walesa od strane Severske dinastije krajem 2. ili početkom 3. vijeka. Nastala je podjelom provincije Britanija koja je dotada sadržavala sva područja Britanije pod rimskom vlašću. Sjedište joj je bilo u Londinijumu (današnji London). Sjeverna područja se postala provincija Britannia Inferior. Vjeruje se da je car Septimije Sever podijelio ili namjeravao Britaniju dijelom kako bi je lakše branio od napada od strane barbara sjeverno od Hadrijanovog zida, a dijelom da spriječi preveliku koncentraciju trupa u rukama jednog čovjeka koji bi mogao ugroziti carsku vlast, kao što se dogodilo sa guvernerom Britanije Klodijem Albinom u Godini pet careva. Nije potpuno jasno da li je do podjele došlo pod vlašću Septimija ili njegovog sina Karakale. Gornja Britanija je postojala sve do 293. kada je car Dioklecijan proveo još jednu reorganizaciju Carstva i podijelio je na provincije Britannia Prima (sa sjedištem u Corinium Dobunnorumu, današnji Cirencester) i Maxima Caesarensis (sa sjedištem u Londinijumu). Precizne granice između Donje i Gornje Britanije nisu poznate.