Ermil i Stratonik
Ermil i Stratonik (gr. Ἕρμυλος καὶ Στρατόνικος; lat. Hermylus et Stratonicus; ? - 314/315) su bili rani hrišćani koji su živeli u tada rimskom gradu Singidunumu (današnji Beograd) i koji se smatraju jednim od prvih hrišćanskih mučenika sa područja današnje Srbije.
Prema zvaničnim hagiografijama, Ermil je bio đakon u Singidunumu, i kao hrišćanin postao metom progona od strane cara Licinija koji je vladao istočnim delom Carstva i koji, za razliku od cara Konstantina u zapadnom delu Carstva nije prihvatio Milanski edikt kojim je godine 313. u Carstvu legalizovano ispovedanje hriščanske vere. Ermil je bio uhapšen, mučen navodno isleđivan od samog cara, koji ga je bez uspeha nastojao nagovoriti da se odrekne hriščanske vere. Za vreme tih događaja se ispostavilo da je jedan od čuvara tamnice, vojnik po imenu Statonik, također hrišćanin, te se on odlučio pridružiti Ermilu u njegovom mučeništvu. Obojica su zatvoreni u isti kovčeg i bačeni u Dunav; posle tri dana voda je izbacila njihova tela na desnu obalu Dunava, na 18 stadijaa nizvodno od Singidunuma. Hrišćani su našli njihova tela, svečano sahranili, a kasnije je na njihovom grobu sagrađena crkva.
Srpska pravoslavna crkva obeležava spomen Sv. Ermila i Stratonika je 26. (13) januar. Na ikoni se slikaju zajedno kako drže krst u ruci kao znamenje patnje koju su pretrpeli.
Povezano
urediLiteratura
uredi- Popović, Radomir V. (1991). „Beogradski mučenici Ermil i Stratonik”. Bogoslovlje: Časopis Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu 35 (1-2): 69-81. Arhivirano iz originala na datum 2020-10-15. Pristupljeno 2018-10-31.
- Popović, Radomir V. (2013). „Ranohrišćanski Svetitelji na tlu istočnog Ilirika”. Bogoslovlje: Časopis Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu 72 (1): 80–92. Arhivirano iz originala na datum 2020-09-07. Pristupljeno 2018-10-31.