Africitas, odnosno afrički latinitet, pretpostavljeni je afrički dijalekt latinskog jezika. U 20. veku naučnici su raspravljali o koneptu afričkog latiniteta na temelju analize dela koja su napisali pisci kao što su crkveni otac Avgustin i gramatičar Marko Kornelije Fronton. Nakon 1945. godine ova je naučna rasprava zamrla, a zatim je oživela početkom 21. veka, kada je objavljena knjiga Apulej i Afrika: Routledgeove monografije o klasičnim naukama (Apuleius and Africa: Routledge Monographs in Classical Studies, 2014), u kojoj je ponovo analiziran koncept pretpostavljenog afričkog dijalekta latinskog jezika, ovog puta velikim delom na temelju proznog pisca Apuleja.[1]

Zastupnici teze o postojanju afričkog latiniteta tvrde da je ovaj dijalekt definisan "osobitostima u rečniku, sintaksi, strukturi rečenice i stilu".[2] S druge strane, Catherine Conybeare sa Koledža Bryn Mawr misli da se takvo gledište može smatrati rasisitičkim.[3] U vezi s tim, Vincent Hunink sa Univerziteta u Nijmegenu primećuje da, premda se ne može poreći da su postojale regionalne varijante latinskog jezika, "nikada nije postojala slična naučna debata" o rečniku, sintaksi, strukturi rečenice i stilu nekog "germanskog latiniteta" (Germanitas) ili "britanskog latiniteta" (Britannitas), sugerišući da je svojevrsna fiksacija na postojanje nekog "afričkog latiniteta" problematična.[1]

Povezano

uredi
  • Afrički romanski jezik, koji se u poznoj antici i ranom vizantijskom periodu razvio iz latinskog jezika u severnoj Africi.

Reference

uredi
  1. 1,0 1,1 Hunink, Vincent (4.4.2015). „Review of Benjamin Todd Lee, Ellen Finkelpearl, Luca Graverini (ed.), Apuleius and Africa. Routledge Monographs in Classical Studies. Bryn Mawr Classical Review. Pristupljeno 27.2.2017. 
  2. Sister Wilfrid (17.12.1928). „Is There an Africitas?”. The Classical Weekly 22 (10): 73. DOI:10.2307/4389237. JSTOR 4389237. 
  3. Conybeare, Catherine (2015). „Augustini Hipponensis Africitas”. The Journal of Medieval Latin 25: 111–130. Pristupljeno 27.2.2017.