Aelfric Puttoc

Za ostala značenja, vidi Aelfric Puttoc (razvrstavanje).

Ælfric Puttoc (/ˈælfrɪk ˈpʌtək/; staroengleski: Ælfrīc Puttoc; ? - 22. januar 1051), ponekad navođen i pod suvremenim imenom Alfric Puttock, bio je srednjovjekovni nadbiskup Yorka i biskup Worcestera.

Ælfric Puttoc
nadbiskup Yorka
Provincija	York
Dijeceza/eparhija	Biskupija York
Stolica	nadbiskup Yorka
Stolovanje završilo	1041 ili 1051
Prethodnik	Wulfstan
Nasljednik	Cynesige
Redovi
Konsekracija	1023 obnovljen 1042
Lični detalji
Ime po rođenju	Ælfric
Smrt	22. januar 1051 Southwell
Sahranjen	Peterborough Cathedral

O njegovom ranom životu i porijeklu nema skoro nikakvih podataka. Prvi put se u zapisima javlja 1023. kada ga je canterburyjski nadbiskup Aethelnot imenovao za nadbiskupa Yorka. Godine 1026. je otputovao u Rim gdje je dobio pallium od pape Ivana XIX. Tokom vladavine kralja Knuta Velikog je od njega i kraljice Emme primio brojna imanja.

Nakon Knutove smrti je postao pristaša Hartaknuta, odnosno protivnik Knutovog nasljednika i Hartaknutovog brata Harolda Brzonoga. Kada je Hartaknut 1040. došao na vlast, Aelfric je ispunio njegovu želju i iskopao Haroldove posmrtne ostatke te ih bacio u Temzu. Također je optužio worcesterskog biskupa Lyfinga da je sudjelovao u likvidaciji anglosaksonkog princa Alfreda Athelinga; te je optužbe iskoritio kako bi privremeno preuzeo njegovu biskupiju.

Kada se Alfredov brat Edward Ispovjednik godine 1042. vratio iz izgnanstva, bio je prisiljen odstupiti iz Worcestera i vratiti se u York. S novim kraljem je, međutim, izgradio dobre odnose te je zajedno sa canterburyjskim nadbiskupom Edsigeom sudjelovao u njegovoj krunidbi u Winchesterskoj katedrali 3. aprila 1043. Umro je osam godina kasnije i sahranjen je u Katedrali u Peterboroughu. Anglosaksonska kronika ga opisuje kao "uvaženog i mudrog".

Literatura

• Barlow, Frank (1970). Edward the Confessor. Berkeley, CA: University of California Press. ISBN 0-520-01671-8. 
• Barlow, Frank (1979). The English Church 1000–1066: A History of the Later Anglo-Saxon Church (Second izd.). New York: Longman. ISBN 0-582-49049-9. 
• Cooper, Janet M. (1970). The Last Four Anglo-Saxon Archbishops of York. Borthwick Papers Number 38. York, UK: St Anthony's Press. OCLC 656290. 
• Fletcher, R. A. (2003). Bloodfeud: Murder and Revenge in Anglo-Saxon England. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 0-19-516136-X. 
• Fryde, E. B.; Greenway, D. E.; Porter, S.; Roy, I. (1996). Handbook of British Chronology (Third revised izd.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-56350-X. 
• Hunt, William (2004). „Ælfric (d. 1051)” ((potrebna pretplata članstvo u javnim bibliotekama UK)). Oxford Dictionary of National Biography. revised by Marios Costambeys. Oxford University Press. DOI:10.1093/ref:odnb/191. Pristupljeno 10 November 2007. 
• Knowles, David (1976). The Monastic Order in England: A History of its Development from the Times of St. Dunstan to the Fourth Lateran Council, 940–1216 (Second reprint izd.). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 0-521-05479-6. 
• Walker, Ian (2000). Harold the Last Anglo-Saxon King. Gloucestershire, UK: Wrens Park. ISBN 0-905778-46-4. 

Rimokatoličke crkvene titule
Prethodi: Wulfstan	nadbsikup Yorka 1023–1041	Slijedi: Æthelric
Prethodi: Lyfing	biskup Worcestera 1040–1041	Slijedi: Lyfing
Prethodi: Æthelric	Archbishop of York 1042–1051	Slijedi: Cynesige