Rimska arhitektura

Rimska arhitektura je bazirana na prihvatanju jezika klasične grčke arhitekture za specifične primjene koja se dalje razvila na drugačiji način i time postala zaseban i novi arhitektonski stil. Često se shvata da su dvije arhitekture, grčka i rimska dio jedne arhitekture međutim takvo uvjerenje često vodi ka gledanju na rimsku arhitekturu sa grčkim standardima a što mnogi smatraju pogrešnim pristupom.

Ovaj članak je dio
serije o  
historiji arhitekture
Neolitska arhitektura
Stara egipatska arhitektura
Sumerianska arhitektura
Klasična arhitektura
Stara grčka arhitektura
Rimska arhitektura
Bizantijska arhitektura
Srednjovijekovna arhitektura
Romanska arhitektura
Gotička arhitektura
Renesansna arhitektura
Barokna arhitektura
Neoklasična arhitektura
Neogotička arhitektura
Moderna arhitektura
Postmoderna arhitektura
Članci u kategoriji o arhitekturi
Rimski forum

Rimska arhitektura predstavlja ujedinjenje tradicionalnih grčkih i toskanskih elemenata prvenstveno preuzimanje organizacionih redova klasične arhitekture (jonski red, dorski red itd.) na koje su potom primjenjeni novi građevinski principi kao što je razvoj korištenja lûka te korištenje betona i cementa. Rimska arhitektura se jedinstveno razvila tek u kasnom dobu rimske republike. Ako se izuzmu toskanski doprinos lûka i razvoj složenog reda u svojim početcima rimska arhitektura je bila gotovo kopija grčke.

Inovacija u rimskoj arhitekturi je počela u 1. vijeku pne. sa izumom betona koji se plasirao kao jača i jednostavnija alternativa kamenu. Iako mnogi smatraju beton kao najveći doprinos rimske arhitekture modernom svijetu stil arhitekture koji je proizašao iz Rimske imperije se i danas povremeno koristi širom Evrope i Sjeverne Amerike.

Povezano

uredi