Razgovor:Maja Đurić-Đorđević
| Ovo je stranica za razgovor za raspravu o poboljšanjima na članku Maja Đurić-Đorđević. | |||
|---|---|---|---|
| |||
Sirova građa uredi
Ovi nabacani tekstovi mogli bi se iskoristiti za pisanje opširnije biografije. --Belirac 11:44, 10 april-травањ 2009 (CEST)
Maja Đurić-Đorđević - umjetnički fotograf (free lancer). Učestvuje i organizuje projekte: izložbe umjetničke fotografije, foto i dizajn bilborda, foto-oprema knjiga, vodiča, brošura, kataloga, godišnjih izvještaja. Organizacija i realizacija vizuelnog identiteta raznih kulturnih događaja, promocija, workshopova vezanih za fotografiju i istoriju fotografije. Realizacija tekstova iz nacionalne i svjetske istorije umjetnosti. Inkorporisanje fotografije u spotovima, dokumentarnim i igranim filmovima. Rad na reportažama (tekst i fotografija) za pisane i video medije. http://www.startupmontenegro.com/component/option,com_uhp2/task,viewpage/Itemid,27/user_id,100/
Nastavni kadar : Maja Đurić
http://209.85.135.104/search?q=cache:PrE6yZFxFwIJ:www.fvu.cg.yu/profesori/maja_djuric.php+maja+djuric+djordjevic&hl=nl&ct=clnk&cd=10&gl=nl'Rođena 30.11. 1966. na Cetinju. Magistar istorije umjetnosti, umjetnički fotograf. Prva žena umjetnički i profesionalni fotograf u Crnoj Gori. Diplomirala istoriju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Magistarske studije završila u Pragu na Centralno-evropskom univerzitetu u klasi profesora Jana Džefrija (Ian Jeffry). Stručne tekstove, intervjue, reportaže praćene autorskim fotografijama objavljivala u publikacijama svih vrsta i žanrova u zemlji i inostranstvu.
Izlagala na preko 40 grupnih i 8 samostalnih izložbi u Budimpešti, Moskvi, Kijevu, Rijeci, Podgorici, Beogradu, Budvi, Tivtu. Jedan je od osnivača i predsjednica “Instituta za fotografiju Crne Gore”, savjetnica za Crnu Goru Evropskog vodiča za fotografiju, saradnik fotografske agencije iz Pariza "Wostokpress". Njene fotografije korišćenje su i u igranim filmovima, muzičkim i turističkim spotovima, marketinškim kampanjama. Dobitnik više nagrada za fotografiju medju kojima i prve nagrade na medjunarodnoj izložbi “Marubi 2003” (www.marubi2003.com ). Kao istoričar umjetnosti autor je i komesar velikog broja izložbi fotografija medju kojima su i zapažene izložbe "Savremena crnogorska fotografija" (dio zvaničnog programa dana kulture Srbije i Crne Gore u Berlinu 2006) i projekta "Jedan dan u životu Crne Gore" u okviru kojeg je, u njegovoj inicijalnoj fazi, održana foto-radionica u šest gradova Crne Gore i izložba fotografija u Modernoj galeriji Budva . Trenutno radi kao prodekan za nastavu na Fakultetu vizuelnih umjetnosti (Univerzitet Mediteran) u Podgorici na kojem predaje na predmetima fotografija i istorija umjetnosti.
Adresa: Budva 85310, Slovenska Obala 6 Ttel/fax: 086455395 E-mail: institutfcg@cg.yu majamima@yahoo.com MONTENEGRO www.geocities.com/majasite/
Fotografija: BARSKI DJARDIN MAJE DJURIC
Posted by: seecult.org on Friday, August 08, 2008 - 11:07 AM CET
BAR (SEEcult.org) - Izlozba umetnickih fotografija velikog formata na platnu Maje Djuric “Barski djardin” bice otvorena 9. avgusta u Crkvi sv. Veneranda u Baru, u kojoj ce biti predstavljeno 40-ak radova snimljenih u ambijentalnom jezgru Starog grada Bara i njegove okoline.
Motivi velikih kapija koji su dominanti u ostacima sacuvane arhitekture, reljefi, kamena plastika, medje, maslinjaci i 20 velikih formata raznobojnih ruza, koje ce biti izlozene u impozantnoj apsidi crkve, cine izlozbu “Barski djardin”, koja ce biti otvorena u okviru likovnog programa 21. Barskog letopisa.
Izlozba je zaokruzena neobicnim katalogom i plakatom dizajnerke Sandre Djurbuzovic, koja se poigrala detaljima i motivima sa fotografija Maje Djuric i pretvorila ih u egzoticni kameni barski mozaik.
Izlozbu organizuje Kulturni centar Bar, a otvorice je likovni selektor Barskog letopisa Anastazija Miranovic, koja je navela u katalogu da se fokusirano “oko” kamere Maje Djuric postavlja izmedju “vrednosti ociglednosti” i “ociglednosti vrednosti”, belezeci promene prirode, coveka i civilizacije kroz tragove proslosti sacuvane u kamenoj plastici, arhitekturalnim kamenim ostacima i secanju.
Maja Djuric ovogodisnji je likovni selektor festivala “Grad teatar” u Budvi, a na Fakultetu za vizuelne umetnosti (Univerzitet Mediteran u Podgorici) radi kao docent na predmetu fotografije.
Rodjena na Cetinju, Maja Djuric je diplomirala istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1993 godine, kod profesora Bate Petkovica, a magistarske studije 1995. u Pragu, na Centralno - evropskom univerzitetu, u klasi profesora Jana Dzefrija (Ian Jeffrey).
Kao istoricarka umetnosti, godinama se bavi proucavanjem istorije fotografije u Crnoj Gori.
Bila je komesar i autor velikog broja izlozbi, medju kojima i izlozbe savremene crnogorske fotografije "In Montenegro“, odrzane u okviru dana kulture Srbije i Crne Gore u septembru 2005. godine u Berlinu, te projekta „Jedan dan u zivotu Crne Gore“ u Modernoj galeriji 2006 godine u Budvi.
Jedan je od osnivaca i predsednica Instituta za fotografiju Crne Gore i savetnica za Crnu Goru Evropskog vodica za fotografiju.
Izlagala je umetnicke fotografije na vise od 40 ziriranih grupnih izlozbi, kao i na desetak samostalnih izlozbi u Budimpesti, Moskvi, Rijeci, Podgorici, Beogradu, Budvi, Tivtu, Perastu...
Maja Ćurić - Đorđević, fotograf, govori za Glas povodom svoje izložbe Opčinjena bonacom I dalje su ideje, koncept, zakoni kompozicije I estetika suština umetnosti Varljivo prolećno vreme i deficit u novčanicima nepremostiva su prepreka između Beograđana i egzotičnih destinacija, pa se tamo, obično, putuje samo u mislima. Vizualizaciju njihovih maštarija nudi Maja Đurić - Đorđević izložbom fotografija "Moj svijet" u galeriji Artget.
Odrazi prirode u plavetnoj bonaci i korišćenje ogledala kao prečice ka slici iznutra čine konture umetničkog rada autorke koja je osnovala crnogorski Institut za fotografiju, diplomirala istoriju umetnosti, magistrirala fotografiju na Univerzitetu u Pragu i izlagala u Moskvi i Rijeci.
Iako je rodom sa Cetinja, Maja obožava da sa svog balkona u Budvi gleda smenu godišnjih doba, uživajući neprekidno u jutarnjem plivanju i morskim specijalitetima koje sprema njen otac, strastveni ribar i slikar. - Kada odrastete okruženi umetnošću, nesvesno upijate i akumulirate slike i reči, komentare o kompoziciji, inspiraciji, boji..... Iako je u modernom vremenu tehnologija omogućila da se jednim pritiskom na dugme zabeleži sve što ljudsko oko vidi, i dalje su ideje, koncept, zakoni kompozicije i estetika suština svih formi umetnosti, pa i umetničke fotografije - kaže za Glas Javnosti Maja Đurić - Đorđević.
Šta je koncept izložbe "Moj svijet"?
- Te fotografije predstavljaju moj intimni odnos prema prirodi i refleksiji u Crnoj Gori. To su zaustavljene slike dva sveta. Jedan je pokazni, drugi sakriven, a opet su i jedan i drugi blagosloveni prirodnim skladom. Neke od fotografija, u kojima kao intervenciju koristim ogledalo, podsećaju na ideje Luisa Kerola. Kada prođemo kroz ogledalo, kroz tu opnu koja reflektuje našu vlastitu sliku, ulazimo u prostor subjektivnih svetova i njihovih slika, kao i u "Alisi u zemlji čuda". Isto kao i u životu - stalno preispitujemo koliko smo svesni svog odraza i živimo li zarobljeni u klopci tog odraza.
Vi ste, zbog fotografija, nekoliko puta čak rizikovali i zdravlje? - Kada sam ušla u Boku da fotografišem Perast i Pržno, vetar danima nije dao moru da se umiri. Bonaca se smilovala istog dana kada sam kod lekara imala zakazanu operaciju vađenja metalne šipke iz desne ruke. Samo nekoliko sati posle toga, rastrčala sam se po obali i fotografisala satima. Nije bilo baš pametno, ali more uhvaćeno na fotografijama je predivno.
Nedavno Vas je put odveo u Libiju... - Fotografije nastale tamo imaju specifičnu vrednost zbog zatvorenosti te zemlje za strance. Libija nije samo na drugom kontinentu, nego su tamo i vreme i način života potpuno drugačiji. Nekoliko hiljada godina stara civilizacija, hramovi, pozorišta, diktatura, kult ličnosti... sve na jednom mestu. Arhitektura na nekim mestima je zaista spektakularna.
Dok ste se bavili novinarstvom, fotografisali ste portrete sagovornika... - Ali uvek posle razgovora, jer se lice sagovornika tada rastereti i poprimi vedrije crte. Volela bih da slikam životinje jer su do osamnaestog veka u umetnosti ravnopravno prihvatani portreti životinja i ljudi. Ipak, more mi je najveća inspiracija.
Koju refleksiju biste voleli da slikate u inostranstvu? - Volela bih da odem na neko veliko jezero jer ono sa prirodom oko njega čini zatvorenu celinu. Probala bih da je otvorim slikajući pejzaže iz ptičje perspektive.
NAŠ FOTOREPORTER SRĐAN BOLjEVIĆ I MAJA ĐURIĆ-ĐORĐEVIĆ AUTORI NAJBOLjE NOVINSKE FOTOGRAFIJE Nagrađeni ženski fudbal i "Volonter"
Proglašenjem pobjedničkih fotografija "Volonter" Maje Đurić-Đorđević i "Ženski fudbalski turnir" fotoreportera Revije "D" i Dnevnog lista "Dan" Srđana Boljevića, završen je sedmi po redu konkurs "Mont press photo" u organizaciji Mediteranskog centra fotografije iz Bara. Đurić-Đorđević je dobila najviše glasova u konkurenciji za najbolju novinsku fotografiju, dok je naš fotoreporter Sržan Boljević napravio najbolju sportsku fotografiju. ovogodišnji laureati su pobijedili u konkurenciji od 14 fotografija koje su pristigle na konkurs "Mont press photo" Mediteranskog centra fotografije. Prema propozicijama takmičenja fotografije su morale biti snimljene, objavljene ili ponuđene za objavljivanje nekom od štampanih medija na tlu Crne Gore.
Nagrađena sportska fotografija nastala je u Mojkovcu, na ženskom fudbalskom turniru. Naš fotoreporter Srđan Boljević je jedan od rijetkih fotoreportera koji ženske i muške sportove tretira ravnopravno, pa nije ni čudo što je baš njegov rad, nastao na ženskom fudbalskom turniru, proglašen najboljim.
- Sa sportom, kao fotoreporter dnevnih novina "Dan" i Revije "D" susrećem se svakodnevno. Podjednako me inspirišu i pejzaži i sport. Za razliku od pejzaža, sportska fotografija me privlači dinamičnošću i energijom - kaže Srđan Boljević. On je podsjetio da nije prvi laureat iz naše medijske kuće, a da je prethodne godine nagradu ponio Dušan Dragović.
Iako je na ovom konkursu učestvovao sa više radova, Boljević ističe da mu je drago što je žiri proglasio najboljom fotografiju sa ženskog fudbalskog turnira. Jer, podsjeća on, ženski fudbalski savez je nedavno ušao u veliku Uefinu porodicu, a nagrada će još više popularizovati ovaj sport u Crnoj Gori.
Laureat konkursa Maja Đurić-Đorđević je diplomirala istoriju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a magistarske studije završila u Pragu na Centralno-evropskom univerzitetu u klasi profesora Jana Džefrija. Novinarstvom je počela da se bavi 1997. godine, kao dopisnik iz Beograda,a iako predaje fotografiju na Univerzitetu "Mediteran" nije se odrekla novina, pa i dalje sarađuje sa brojnim štampanim medijima u Crnoj Gori, kao i fotografske agencije "Njostokpress" iz Pariza.
Dobitnica nagrade za najbolju novinsku fotografiju Crne Gore dobiće 500 eura, koje po tradiciji obezbjeđuje vlasnik barske pomorske kompanije "Nimont" Ljubo Kočović, dok će nagradu našem fotoreporteru uručiti Branislav Radović, vlasnik kompanije "Haliotis", takođe iz Bara.
D.S. - S.Ć.
http://209.85.135.104/search?q=cache:UiMxzM4zZqkJ:www.dan.cg.yu/index.php%3Fnivo%3D3%26rubrika%3DKultura%26datum%3D2008-04-19%26clanak%3D144243+maja+djuric+djordjevic&hl=nl&ct=clnk&cd=31&gl=nl
Kultura - Petak, 20. maj 2005. godine NA INTERNACIONALNOJ IZLOžBI U MOSKVI Radovi Maje Đurić i Nenada Šoškića U okviru pjesme Evrovizije juče je u Kijevu u Palati sportova otvorena i prateća internacionalna izložba
umjetnosti pod nazivom “Nje the people of Eurovision”. Svih 39 učesnika odabralo je po dva umjetnika koja će
predstavljati svoju zemlju sa jednom fotografijom- portretom i savremenim umjetničkim djelom. Na ovoj izložbi, takmičarskog karaktera, Srbiju i Crnu Goru predstavljaju umjetnički fotograf Maja Đurić Đorđević sa fotografijom (portretom glumice Marije Vicković) i vajar Nenad Šoškić sa skulpturom http://www.pobjeda.co.me/citanje.php?datum=2005-05-20&id=61966
Artget, Kulturni centar Beograda
Umetnički direktor: Goranka Matić 06. 05 – 25. 05. 2005.
Maja Đurić Đorđević
Moj svijet
Okvir viđenog
Izložba Maje Đurić Đorđević pod nazivom Moj svijet sastoji se iz dve serije fotografija. Reč je o pejzažima koji upućuju na odmak od uobičajenog pristupa ovakvom tipu fotografije. Povezuje ih konceptualno polazište bazirano na preispitivanju načina funkcionisanja pogleda, odnosno, obima ili okvira viđenog u odnosu na podrazumevajuće.
Refleksija je motiv po kojem se izdvaja prva serija fotografija. Fotografisani su odrazi u vodi. Prelamanje svetlosti u prirodi i pojava odraza, okolnih predela i objekata u vodi mogu se nazvati primarnim refleksijama jer pripadaju repertoaru prirodnih fenomena. Površina vode, kao reflektujuća površina, prenosi određeni vizuelni sadržaj povezan sa njenom narcističkom, 'ogledajućom' funkcijom ili ulogom medijuma. Momenat ogledanja ili odražavanja u vodi nosi mitska obeležja. U tome se, istovremeno, prepoznaje iskonska snaga ovog fenomena koji je oduvek bio predmet interesovanja i istraživanja. Fotografisanjem prirodnih refleksija autorka izdvaja jedan model 'predstavljanja' u kojem je mogućnost intervenisanja svedena zbog ujednačenog, međusobno povezanog odnosa između refleksije i reflektovanog .
Druga serija nosi naziv Speculum in imaginis. Kao što i sam naziv govori, motiv koji se pojavljuje na ovim fotografijama je ogledalo. Ono preuzima ulogu reflektujuće površine, koju je voda imala u prethodnom slučaju, tako da su refleksije tematska okosnica i ove serije fotografija. Za razliku od prirodnih, primarnih refleksija ovde je reč o sekundarnim ili izvedenim refleksijama koje su rezultat intervencije umetnika. Ogledalo, najčešće manjih dimenzija, Maja Đurić Đorđević postavlja pod određenim uglom u odnosu na poziciju sa koje fotografiše. Na taj način postavljeno, ono unosi odraz neke situacije koja se nalazi van okvira fotografije. Time se dobija, na izvestan način, paradoksalna situacija, a to je da se na fotografiji nalazi nešto što nije fotografisano. Može se reći da je pervertirana situacija u načinu na koji funkcioniše odraz u prirodi. Ogledalo je medijum kao i voda u prvoj seriji, ali je ujednačenost, ili 'znak jednakosti' između refleksije i reflektovanog (odraza u vodi i okolnih predela) zamenjen 'razlikom'. Razlika se sastoji u inkorporiranju odraza koji se nužno ne poklapa sa fotografisanom situacijom, tačnije, u mogućnosti izbora refleksije.
U toj igri prisutnog i odsutnog, onog što je na fotografiji, a jeste – ili nije – fotografisano, u jednom momentu uvučen je i neko ko je na suprotnoj poziciji u odnosu na fotografisano, i koji, samim tim, ne ulazi u okvir fotografije. To je 'onaj koji fotografiše', odnosno, sama autorka čija senka indirektno pokazuje njeno podrazumevajuće prisusvo.
Iza ogledala je drugi naziv iste serije fotografija, a pozajmljen je iz Alise u zemlji čuda. Za Alisu ogledalo otvara jedan sasvim novi svet, podjednako stvaran i raznovrstan iako sasvim različit u odnosu na realan i otuda postaje metafora nečeg prisutnog, postojećeg, ali sakrivenog. Isto se može reći i za fotografije Maje Đurić Đorđević: ona pomoću ogledala dekomponuje, dovodi do vidljivog ili radi montažu ističući ambivalentnu funkciju pogleda koji istovremeno skriva i otkriva, u zavisnosti od tačke posmatranja ili šire gledano, načina posmatranja, predispozicija samog posmatrača.
S druge strane, nije slučajno to što autorka svoj koncepcijski pristup razlaže preko pejzaža. Kombinacija nebo, voda, kamen, koja se javlja u najvećem broju fotografija, predstavlja svođenje na osnovne elemente, oslobađanje od suvišnog, vraćanje prvobitnom. Isto važi i za sam odlazak u prirodu koji ima funkciju oslobađanja od nezaustavljivog ubrzanja svojstvenom urbanom životu. Umetnuta situacija, naglašena okvirom samog ogledala, kao momenat neočekivanog, destabilizuje umirujući karakter ovakvih predstava ukazujući upravo na višak u odnosu na očekivano. Suptilna igra izmeštanja odraza u fotografijama Maje Đurić Đorđević otkriva specifičan odnos između pogleda i polja posmatranja. Fotografije upućuju na to da se ovaj odnos ne zasniva isključivo na viđenom, već i na podrazumevajućem sadržaju koji je konstitutivni deo samog pogleda. Istovremeno, medij kao što je fotografija, otvara mogućnosti za posmatranje različitih nivoa realnosti koje izmiču u svakodnevnom, ubrzanom kretanju pogledu nenaviknutom na usredsređenost.
Maja Stanković
http://209.85.135.104/search?q=cache:eRSHIm72E94J:www.dipassage.com/reviews/%3Fid%3D1918%26PHPSESSID%3D053c11f65c6137b6c42609e19451c7a7+maja+djuric+djordjevic+artget&hl=en&ct=clnk&cd=6 THE FRAMEWORK OF THE PERCEIVED The exhibition of Maja Djuric Djordjevic titled “My World” consists of two series of photographs. Landscapes on the exhibited photographs show us detachment from the usual approach towards such a type of photography. They are connected by a conceptual starting position based on re-examining how perspective functions, i.e. the volume or frame of the perceived vis-à-vis the implicit.
Reflection is the motif in the first series of photographs. The author photographed reflections in water. Breaking up of light in the nature and reflections of surrounding landscapes and objects that appear in water can be called primary reflections because they fit into the scope of natural phenomena. Water as a reflecting surface transmits certain visual contents linked to its narcissistic function of “looking oneself closely” or the role of a medium. The moment of looking oneself closely or reflecting in water carries mythical features. At the same time, primordial power of this phenomenon that has always been the matter of interest and research is recognised in that act. Photographing natural reflections, the author singles out one model of presentation in which a possibility of intervention is reduced because of a balanced, interactive relation between a reflection and what is being reflected.
The second series of photograph is titled “Speculum in Imaginis”. As the very title says, the motif appearing in these photographs is a mirror. It plays the role of a reflecting surface that water has in the first series; therefore, reflections are the topic framework of this series as well. Unlike natural primary reflections, we see secondary or executed reflections that result from the artist’s intervention. Maja Djuric Djordjevic usually sets a smaller mirror under a certain angle opposite the location she is going to photograph. Since it is placed in such a way, the mirror brings in a reflection of the situation that is outside the frame of the photograph. The artist gets thus a paradoxical situation, i.e. there is something in the picture that has not been photographed. It might be said that the situation is distorted in the way a reflection functions in the nature. A mirror is a medium as water is in the first series, but equilibrium or “equality sign” between a reflection and what is being reflected (reflection in water and surrounding landscapes) is replaced with “difference”. That difference understands incorporating the reflection that is not necessarily identical to a photographed situation; more precisely, the difference understands a possibility of choosing a reflection.
Someone who is opposite what is being photographed and who is not, thereby, in the photograph, is involved at one point as well in that game of what is present and absent in the photographs, and what is or is not photographed. That is the “one who is taking pictures”, i.e. the very author whose shadow indirectly shows her implicit presence.
“Behind the Mirror” is another title of the second series of photographs. It is borrowed from the book “Alice in Wonderland”. The mirror opens Alice a completely new world, equally real and diverse, although completely different in comparison to the reality. That is why it becomes a metaphor of something present, existing, yet hidden. The same can be said for the photographs of Maja Djuric Djordjevic. She decomposes, brings to the level of visibility or edits with the help of the mirror, emphasizing the ambivalent function of perspective that hides and reveals at the same time, depending upon a viewpoint or, in a wider sense, the way of observing, predisposition of the very observer.
On the other hand, it is no coincidence that the author explains her conceptual approach through landscapes. A combination of the sky, water and rock, appearing in most of her photographs represents reduction to basic elements, unburdening the redundant and returning to the original. The same goes for going back into the nature whose function is to free from rapid acceleration that is typical for urban life. An inserted situation, emphasized by the frame of the very mirror, as a moment of the unexpected, destabilizes soothing character of such presentations, pointing out the very surplus opposed to the expected. That subtle game of dislocating reflections in the photographs of Maja Djuric Djordjevic reveals a specific relation between perspective and the field of observation. Her photographs demonstrate that this relation is not based exclusively on the perceived, but also on the implicit contents that represent a constituent part of the very perspective. At the same time, photography as a medium opens possibilities for observing various levels of reality that slips away everyday, accelerated shifts of perspective that is not used to being focused.
By Maja Stankovic
Biography
Maja Djuric (1966, Cetinje) lives and works in Budva, Cetinje and Belgrade. She graduated from the Faculty of Philosophy in Belgrade, at the Department of Art History, and obtained MA degree under the tutelage of Prof. Ian Jeffrey from the Central European University in Prague. The artist’s works have been displayed at over 40 group and 7 solo exhibitions held in Podgorica, Budapest, Budva, Tivat and Moscow. She is the president and one of the founders of the Institute for Photography of Montenegro, a counsellor of European Photography Guide (Göttingen, Germany), an associate of “Wostokpress” Photo Agency from Paris as well as various daily newspapers, magazines and art magazines, such as Refoto, Kwartalnik Fotografia, Matica, Danas, Politika, Elle. She has been awarded a number of times (I prize at the International Exhibition “Marubi 2003” held in Tirana - www.marubi2003.com ). This artist’s photographs have been published in various publications.