Hidžra – razlika između verzija

 

==Pozadina==

Godinama je stanovništvo Jasriba, koje su činila dva paganska i više [[Jevreji|jevrejskih]] plemena, bilo razdirano nepomirljivim međusobnim razmiricama. Od [[620]]. godine više stanovnika je prihvatilo Muhamedovu poruku, dok ga najzad velika grupa ljudi iz tog grada nije pozvala da dođe u Jasrib i presuđuje u njihovim razmiricama i da ''de fakto'' upravlja gradom. Muhamed je povremeno slao svoje ugrožene pristalice iz Meke u sigurnost tog grada i konačno je i sam pošao za njima, te se 622. nastanio u Jasribu. Prorokovo preseljenje u Medinu početak je novog poglavlja u njegovom i životima njegovih sljedbenika. Oni nisu više bili mala, ugnjetavana religijska grupacija, kao u Meki. Sada su predstavljali samostalnu vjersko-političku zajednicu vjernika koja je imala vlast u oazi Medina. Zato se Muhamedovo preseljenje u Medinu smatra početkom dugog postojanja islama kao političke sile, što je simbolički izraženo izborom te godine za prvu godinu islamskog doba.

 

==Muhamedov boravak u Medini==

Muhamed je proveo u Medini oko deset godina. Za to vrijeme učvrstio je svoju vlast nad raznorodnim stanovništvom tog grada i proširio njegovu moć i uticaj u [[Arabija|Arabiji]]. Neposredno po Muhamedovom dolasku, u Medini su tinjala brojna suparništva - između dva najveća arapska plemena u gradu ''muhadžiruna'' ("iseljenici", vjernici koji su došli u Medinu iz Meke ili iz nekih drugih mijesta) i ''asnara'' ("pomagači", prvi Muhamedovi sljedbenici u Medini koji su pozvali njega i njegove sljedbenike da kod njih nađu utočište), kao i jednog broja medinskih Jevreja i novih vjernika. Dok su neki od medinskih Jevreja izgleda pružali podršku Muhamedu, prema onima koji su osporavali Muhamedu pravo da se naziva prorokom i često sarađivali (ili su to činile njihove vođe) s njegovim političkim protivnicima u nizu sukoba, postupalo se oštro - proganjani su uz gubitak prava na zemlju koju su posjedovali, porobljavani i osuđivani na smrt, u zavisnosti od slučaja. Van Medine, najodlučniji u suprotstavljanju Muhamedovim nastojanjima da širi svoj uticaj i poruku bili su njegovi nekadašnji sugrađani, pleme [[Kureiš]] iz Meke.