'''Egzilarh''' ([[Hebrejski jezik|hebrejski]]: ראש גלות ''Rosh Galut'', [[Aramejski jezik|aramejski]]: ריש גלותא ''Reish Galuta'' dosl. "poglavar prognanika", [[Grčki jezik|grčki]]: [[Aechmalotarcha|Æchmalotarcha]]) je naziv za vođe [[jevrej]]ske [[jevrejska dijaspora|dijaspore]] u [[Babilonija|Babiloniji]], odnosno današnjem [[Irak]]u, pod čime se podrazumijevaju potomci Jevreja poslanih [[babilonsko ropstvo]] nakon uništenja [[Kraljevstvo Juda|Kraljevstva Juda]] u [[Palestina|Palestini]] u 6. vijeku pne. Titula je bila nasljedna i bila rezervirana za potomke [[Davidova loza|Davidove loze]]. Prvi put se u historijskim dokumentima spominje u 3. vijeku pne. kada je Babilonija došla do vlast [[Partsko Carstvo|Partskog Carstva]]. Održala se i u vrijeme [[Sasanidsko Carstvo|Sasanida]] sve do početka 6. vijeka kada se njen nositelj [[Mar-Zutra II]] pobunio protiv kralja [[Kavad I|Kavada I]] i formirao kratkotrajnu jevrejsku državu sa sjedištem u gradu [[Mahoza]]. Nakon gušenja ustanka je pozicija egzilarha ukinuta, ali su je obnovili [[Arapi]] nakon osvajanja Mezopotamije u 7. vijeku. Posljednji egzilarsi pod arapskom, odnosno muslimanskom, vlašću se spominju u 11. vijeku.
