Masakr u zatvoru Dubrava – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m Članku Masakr u zatvoru Dubrava je promenjeno ime u Pogibije u zatvoru Dubrava: ni jedan jedini izvor ovo ne zove masakrom |
ispravio |
||
Red 1:
[[Datoteka:Groblje zatvorenika.jpg|thumb|250px|Veruje se da se u 97 grobova kod sela Rakoš, blizu zatvora Dubrava, nalaze tela ubijenih zatvorenika. “NN” znači da je ime nepoznato, a “KND” je skraćenica za Kazneno-popravni dom.]]
'''
Ovaj [[ratni zločin|zločin]] se sastoji od nekoliko uzastopnih događaja u kojima je preko stotinu zatvorenika izgubilo život.<ref>[http://www.iwpr.net/ru/node/20143 ANALIZA: POGIBIJE U ZATVORU DUBRAVA]</ref> Prvo je [[NATO]] u dva navrata bombardovao zatvorski kompleks, zbog navodnog prisustva [[vojska|vojnih]] aktivnosti, usled čega je bilo [[civil]]nih žrtava zatvorenicima i stražarima. U prvom udaru [[19. maj]]a [[1999]] prijavljena je pogibija tri zatvorenika i jednog stražara. U drugom udaru [[21. maj]]a poginulo je oko 19 zatvorenika.<ref name="Po naređenju"/>
Red 58:
u Istoku”, Tanjug, 22. maj 1999.</ref>
==
Ubrzo nakon drugog NATO udara, do [[OEBS]]-a je stigla informacija da su srpske snage ubile oko 100 zatvorenika, što OEBS u vreme pisanja izveštaja nije stigao da potvrdi.<ref name="OEBS"/> S obzirom na to da su preživeli albanski zatvorenici prebačeni u zatvore u Srbiji, tek nakon rata su se pojavili pouzdaniji izveštaji o ubistvima. Istraživači Human Rights Watch-a su razgovarali odvojeno s dvojicom preživelih, koji su prisustvovali ubijanju. Njihove priče se poklapaju sa ostalim svedočenjima preživelih koja su se pojavila u srpskoj, albanskoj i međunarodnoj štampi.<ref>Intervju Bajruš Džemaili (Bajrush Xhemaili): “Former Kosovar Prisoner Says Serbs ‘Massacred’ Over 100 Inmates” (“Bivši kosovski zatvorenici kažu da su Srbi masakrirali preko 100 zatvorenika”), BBC Worldwide Monitoring of Beta News Agency, 26. avgust 1999.</ref><ref>Intervju: Remzi Tetrica: “Napali su nas automatskim oružjem, snajperima i bombama u zatvoru u Dubravi” (“We Were Attacked With Automatic Weapons, Snipers and Bombs in Dubrava Prison”), Kosova Sot, 30 septembar 1999.</ref><ref>Izabela Kisić, Intervju s Ahmetom Ahmetijem: “Tukli su nas, mučili elektrošokovima i pucali”, Danas, 5. novembar 1999.</ref><ref name="nytimes">[http://www.nytimes.com/1999/11/08/world/stench-of-horror-lingers-in-a-prison-in-kosovo.html?scp=1&sq=Stench%20of%20Horror%20Lingers%20in%20a%20Prison%20in%20Kosovo&st=cse Carlotta Gall, “Stench of Horror Lingers in a Prison in Kosovo”, New York Times, 8. novembar 1999.]</ref>
Red 126:
{{citat|U podrumima zgrada podovi su još uvek lepljivi od krvi, zidovi su puni rupa od metaka, a po podovima su krateri od eksplozija bombi… U podrumu doma kulture, ispod izolovanih grejnih cevi i industrijskih mašina za pranje veša još uvek unaokolo leži oružje: jedan ašov, metalni šiljci, drvene motke i delovi metalnih cevi, umotani krpama da bi se čvršće držali. Lokve osušene krvi još su bile na podu, kao i bačena odeća. U betonskom podu su bila dva mala kratera od ručne bombe.<ref name="nytimes"/>}}
Po okončanju rata, svi albanski zatvoreni sa Kosova su prebačeni u druge zatvore u Srbiji, kao što su [[Sremska Mitrovica]], [[Niš]], [[Prokuplje]] ili [[Požarevac]]. Prema podacima beogradskog [[Fond za humanitarno pravo|Fonda za humanitarno pravo]], od oktobra 1999, ranjeni zatvorenici iz Dubrave bili su u zatvorima u Sremskoj Mitrovici, Zabeli i Nišu.<ref>Saopštenje Fonda za humanitarno pravo, 10 oktobar 1999.</ref> Mnogi preživeli iz Dubrave su pušteni na slobodu do sredine [[2000]]. godine. U septembru 2000, sedamdeset devetoro ih je [[štrajk glađu|štrajkovalo glađu]] ispred zatvora Dubrava da daju podršku albanskim zatvorenicima koji su još uvek bili u zatvorima po Srbiji.<ref name="Po naređenju"/> U aprilu [[2001]]. je u srbijanskim zatvorima još uvek bilo najmanje 70 kosovskih Albanaca, među njima i neki koji su preživeli
== Ekshumacije ==
| |||