Fridrik II., car Svetog rimskog carstva – razlika između verzija

 

'''Fridrih II.''' ([[26. decembar]] [[1194]]—[[13. decembar]] [[1250]]) je bio [[car Svetog rimskog carstva]] ([[1220]]—[[1250]]), [[kralj Nemačke]] ([[1212]]—[[1250]]), kralj obje Sicilije ([[1198]]—[[1250]]), titularni kralj Soluna (1230—1239) i kralj Kipra i Križarskog Kraljevstvo (1225—1228). Pripadao je dinastiji [[Hoenštaufen|Hoenštaufovaca]]. Bio je jedan od najenergičnijih i najsposobnijih vladara srednjeg veka.

== Rane godine ==

 

 

Fridrih je bio drugi sin [[Henrik VI., car Svetog rimskog carstva|Henrika VI]]. Njegov otac je uspio nagovoriti kneževe izbornika da izaberu [[1196]]. dvogodišnjeg dečaka Fridriha II za kralja Nemačke. [[Henrik VI, car Svetog rimskog carstva|Henrik VI]] je umro [[1197]]. od malarije, a u Nemačkoj je postojao veliki otpor da trogodišnji dečak Fridrih postane kralj, tako da Fridrihov stric [[Filip Švapski]] pristaje [[1198]]. da bude kralj. Druga grupa kneževa izabira [[Oton IV|Otona IV]] kao antikralja.

== Car ==

 

 

Posle smrti [[Filip Švapski|Filipa Švapskog]] [[Oton IV]] dobija [[1208]]. podršku svih nemačkih kneževa, a [[1209]]. papa Inoćentije III ga kruniše kao cara Svetog rimskog carstva. Papa je ekskomunicirao Otona [[1210]], jer je [[Oton IV]] prekršio obećanja koja je dao papi.

Uspešan krstaški rat bez prolivene krvi donio je veliki prestiž i ugled Fridrihu. Bio je to konačno uspešan pohod posle neuspeha četvrtog i petog krstaškog rata. Međutim katolička crkva je bila jako provocirana Fridrihovim ponašanjem, jer je išao u krstaški rat bez podrške crkve, a bio je u to doba čak i ekskomuniciran.

 

 

== Rat protiv pape i Lombardske lige ==

== Njegov poslednji i najžešći protivnik Inoćentije IV ==

 

 

Novi papa [[Inoćentije IV]] izabran je [[25. jun]]a [[1243]]. godine. Pošto je papa bio iz plemićke porodice, a imao je rođaka među Fridrihovim pristalicama, očekivalo se da će se lako pomiriti. Tokom pregovora grad [[Viterbo]] se na nagovor kardinala Ranijerija pobunio [[1243]]. protiv Fridriha. Fridrih odgovara opsadom Rima. Papa Inoćentije ga je nagovorio da povuče vojsku, ali kardinal Ranijeri je pobio carski garnizon, što je razbesnilo Fridriha II. Papa je bio vešt diplomat i nagovorio je cara Fridriha da sklope mirovni sporazum, koji ponovo biva prekršen od strane pape. Papa je sazvao koncil u Lionu 24. juna [[1245]], na kome svrgava Fridriha i postavlja [[Hajnrih Rasp|Hajnriha Raspa]] kao cara rivala.

== Gubitak carskog blaga u bici kod Parme ==

 

 

U junu [[1247]]. značajan lombardijski grad [[Parma]] prelazi na stranu [[Gvelfi|gvelfa]] i izbacuje carske namesnike. Zajedno sa tiranom Verone, Fridrih je opsedao Parmu. Čekao je da se predaju zbog izgladnjivanja. Oko [[Parma|Parme]] je sagradio drveni grad zvan Vitorija. U tom drvenom gradu Fridrih je čuvao svoje kraljevsko blago i ostale pokretnosti. Odatle je često kretao u lov.