Natrijum sulfat – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m robot kozmetičke promjene |
mNema sažetka izmjene |
||
Red 75:
[[Hidrat]] natrijum sulfata je poznat i kao Glauberova so, koja je dobila ime po [[nemačka|njemačko]]-[[Holandija|holandskom]] farmakologu [[Johann Rudolf Glauber]]u ([[1604]]–[[1670]]), koji ju se otkrio u izvorima u [[Mađarska|Mađarskoj]]. On lično ju je nazvao {{jez-lat|sal mirabilis|el}} čudesna so, zbog njenih medicinskih svojstava. Kristali se generalno koriste kao [[laksativ]], dok nije otkrivena njena današnja primjena početkom [[20. vijek|20. veka]].<ref>Zbigniew Szydlo: ''Water which does not wet hands: The Alchemy of Michael Sendivogius'', [[1994]], London-Varšava, Poljska Akademija nauka</ref>
U [[18. vijek|18. veku]] Glauberova so se počela upotrebljavati kao sirovina u industrijskoj proizvodnji sode ([[natrijum karbonat]]), putem reakcije sa [[kalijum karbonat]]om. Pošto su se povećale potrebe za sodom, povećana je i potražnja za natrijum sulfatom.<ref>Fred Aftalion: ''A History of the International Chemical Industry'', 1991, Philadelphia, [[University of Pennsylvania Press]], str. 11–16, ISBN 0-8122-1297-5</ref> Do tada, Leblancov proces, kojim se natrijum sulfat dobijao kao intermedijarni proizvod je bio glavni metod u proizvodnji sode.
== Literatura ==
| |||