Verzija na datum 15 mart 2013 u 03:41 uredi Legobot (razgovor \| doprinos) 53.537 izmena m Bot: migracija 2 međuwiki veza sada dostupnih na stranici d:q1564231 na Wikidati ← Starija izmjena		Verzija na datum 24 juni 2014 u 20:48 uredi poništi Kolega2357 (razgovor \| doprinos) 20.730.146 izmena m robot kozmetičke promjene Novija izmjena →
Red 27: == Aktivnosti do 1918. godine == Od [[1906]]. godine zastupnik je [[Hrvatsko-srpska koalicija\|Hrvatsko-srpske koalicije]] u [[Hrvatski sabor\|Hrvatskom saboru]]. Jedan od branilaca u zagrebačkom [[Veleizdajnički proces~~\|Veleizdajnički procesu~~]]u [[1909]]. godine na kojem je trebalo da bude jedan od optuženih, ali ga je sačuvao [[poslanički imunitet]]. Tokom [[Prvi svetski rat\|Prvog svetskog rata]] bio je hapšen nekoliko puta. Kasnije istupa iz [[Hrvatsko-srpska koalicija\|Koalicije]] zbog njene nagodbenjačke politike. Od početka [[1918]]. godine učestvuje u akciji političkog okupljanja (tzv. „nacionalne koncentracije“) stranaka i grupa iz Hrvatske, Slovenije i Bosne i Hercegovine, koje podržavaju stvaranje jugoslovenske državne zajednice. Pokreće list ''Glas Slovenaca, Hrvata i Srba'' koji izlazi od [[1. januar]]a [[1918]]. godine. Red 39: == Državni udar, Aprilski rat, emigracija == Na vest da Jugoslavija pristupa [[Trojni pakt\|Trojnom paktu]], podneo je [[24. mart]]a [[1941]]. godine ostavku u vladi. Tri dana kasnije, nakon vojnog udara generala [[Dušan Simović\|Dušana Simovića]], prihvata mesto ministra unutrašnjih poslova u Simovićevoj vladi. Jedan od poslova koje je u tom svojstvu obavio bilo je uništavanje kartoteke članova [[Komunistička partija Jugoslavije\| Komunističke partije]], da ne padne u ruke nacistima. <ref>Petranović, Branko: ''Istorija Jugoslavije 1918-1988'', u tri knjige, Beograd: Nolit, 1988.</ref> Nakon napada [[Sile osovine\|Sila osovine]] na Jugoslaviju u [[Aprilski rat\|aprilu 1941. godine]] zajedno sa većinom ostalih članova vlade [[15. april]]a avionom iz [[Nikšić]]a odlazi u emigraciju. Ostaje član emigrantskih vlada sve do juna [[1944]]. godine, kada kralj [[Petar II Karađorđević\|Petar II]] nakon snažnog pritiska Saveznika raspušta vladu i za njenog predsednika, sa mandatom da u dogovoru sa predsednikom [[Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije\|Nacionalnog komiteta oslobođenja Jugoslavije]] [[Josip Broz Tito\|Josipom Brozom Titom]] imenuje novu. Budisavljević je na [[Ivan Šubašić\|Šubašićev]] upit odgovorio da mu daje moralnu podršku, ali da ne veruje u uspeh njegovog poduhvata i neće ući u njegovu vladu. <ref>Šepić, Dragovan: ''Vlada Ivana Šubašića'', Zagreb: Globus, 1983.</ref> === Kraljevski namesnik === Red 49: Namesnici su odmah otputovali u [[Beograd]] gde su [[5. mart]]a Šubašić i [[Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije\|NKOJ]] predali ostavke, a namesnici su istog popodneva mandat za sastav nove vlade poverili Titu. Nova vlada [[Demokratska Federativna Jugoslavija\|Demokratske federativne Jugoslavije]] je [[7. mart]]a položila zakletvu pred Namesništvo. U ime Budisavljevićeve [[Samostalna demokratska stranka\|SDS]] u vladu je ušao [[Sava Kosanović]]. Namesništvo je nastavilo da postoji kao formalni čuvar kraljevih ovlašćenja, ali bez realnog uticaja. Budisavljević se, kao ni drugi članovi namesništva, nije uplitao u politička zbivanja, niti pokušavao ograničiti apsolutnu moć i teror [[Komunistička partija Jugoslavije\|komunista]]. Namesništvo prestaje da postoji odlukom [[Ustavotvorna skupština FNRJ\|Ustavotvorne skupštine]] [[~~30. novembar\|~~30. novembar]]a [[1945]]. godine o ukidanju monarhije. <ref>Radelić, Zdenko: ''Hrvatska seljačka stranka 1941.-1945.'', Zagreb, 1996.</ref> Budisavljević je napisao memoarsko delo ''Stvaranje države Srba, Hrvata i Slovenaca'' koje je izdano [[1958]]. godine u Zagrebu.

Srđan Budisavljević – razlika između verzija