Pete Maravich – razlika između verzija

| mesto rođenja = Alikipa, [[Pensilvanija]]

| datum smrti = [[5. januar]] [[1988.]]

| škola = Daniel High School</br>Needham B. Broughton High School

| koledž = LSU - Louisiana State University

'''Piter Pres „Pit“ Maravić''' ({{jez-en|Peter Press "Pete" Maravich}} [[22. jun]] [[1947]] — [[5. januar]] [[1988]]) bio je košarkaš poznat po svojim neverovatnim šuterskim sposobnostima, kreativnim asistencijama i vrtoglavim baratanjem loptom i driblinzima. Takođe je poznat i kao „Pištolj Pit“ započeo je sa igrom u koledžu i nastavio u tri [[NBA]] tima. Maravić je još uvek vodeći na listi šutera svih vremena [[NCAA]] lige, sa prosečnim učinkom od zapanjujućih 44,2 poena po utakmici, bez olakšice u vidu šuta za tri poena, koja u to vreme nije postojala.

 

 

Vežbanje se isplatilo kada se Pit pridružio prvotimcima srednjoškolskog košarkaškog tima kao osmi na listi. On je kao tinejdžer pohađao dve srednje škole, D. V. Daniel Haj Skul ({{jez-en|D. W. Daniel High School}}) u [[Južna Karolina|Južnoj Karolini]] i Brauton Haj Skul ({{jez-en|Broughton High School}}) u [[Raleigh, Sjeverna Karolina|Raleighu]] ({{jez-sh|Rejli}}) u [[Severna Karolina|Severnoj Karolini]]. Takođe, pohađao je i jednu pripremnu godinu u Edvard militeri institutu ({{jez-en|Edward Military Institute}}) u Salemburgu, Severna Karolina. Tokom tih godina koje je proveo u srednjim školama, dopao se univerzitetskim (koledž) skautima zbog svojih šuterskih sposobnosti, driblinga, dodavanja i skorom postignutih poena. Priča se da je Pit želeo da se upiše na Univerzitet Zapadne Virdžinije ({{jez-en|West Virginia University}}), ali mu je otac na to zapretio da ako ne potpiše za LSU ne treba više nikada ni da se vraća kući. I tako, 1966, Pit je zaista odlučio da se upiše na Državni univerzitet Luizijane - LSU ({{jez-en|Louisiana State University}}), i da igra za svoga oca, koji je tada bio novopostavljeni glavni trener univerzitetskog košarkaškog tima. Eto tu je Pištolj Pit ({{jez-en|Pistol Pete}}), sve sa svojim zaštitnim znakom-zarozanim soknama, postao legendaran. A jedan od njegovih klupskih drugova, Den Riči ({{jez-en|Daniel Wesley "Dan" Richey}}) kasnije će postati član predstavničkog doma države [[Luizijana|Luizijane]], državni senator i politički savetnik.

 

Kada je prvi put izašao na košarkaški teren da odigra svoju brucošku (frešmen) utakmicu za LSU mnogo sveta se okupilo na tribinama da vide „oko čega je dizana tolika buka“. U to vreme, „brucoš“ nije mogao odmah da igra za prvu postavu. Na prvoj utakmcici Maravić je postigao 50 poena, napravio 11 asistencija i 11 skokova. LSU-ova brucoška ekipa je izgubila samo jednu utakmicu, dok je prvi univerzitetski tim izgubio tri utakmice.

 

Maravić je zasijao na parketu i LSU je postepeno izlazio iz svoga dotadašnjeg sivila. U godini pre njegovog dolaska, univerzitetska ekipa je postigla 3-20 rekord, a u Pitovoj početničkoj sezoni učinak LSU-a je bio 20-8 i izborili su se za učešće u postsezonskom takmičenju.

 

Nakon što je diplomirao na univerzitetu LSU [[1970.]] godine, Maravić je izabran kao treći u prvoj rundi drafta NBA lige i odmah ušao u njenu istoriju kada je potpisao svoj prvi ugovor na 1,9 miliona dolara – bila je to jedna od najvećih plata u to vreme – kojim je pristupio da igra za Jastrebove iz Atlante ({{jez-eng|[[Atlanta Hawks]]}}). Trebalo mu je ipak nešto malo vremena da uđe u početnu petorku sa prosečnih 23,2 poena po utakmici u njegovoj početničkoj-ruki sezoni. Nakon što je proveo četiri sezone u [[Atlanta|Atlanti]], Maravić je trejdovan u Nju Orlins Džez ({{jez-eng|New Orleans Jazz}}), gde je dostigao svoj vrhunac kao NBA šomen i superstar. Ušao je u Ol-NBA prvi tim 1976 i 77 godine kao i u drugi Ol-NBA tim 1973 i 78 godine. Bio je na čelu NBA lige po učinku 1977 sa ličnim rekordom od 31,1 poen po utakmici. Maravić je završio svoju karijeru u [[Juta džez|Juta Džezu]] ({{jez-eng|Utah Jazz}}) i u [[Boston seltiksi|Boston Seltiksima]] ({{jez-eng|Boston Celtics}}) 1980. godine kada je jednu sezonu zajedno sa njim igrao i [[Leri Bird]].

 

U deset NBA sezona, Maravić je bio pet puta član ol star tima, postigao je 15948 poena u 658 utakmica što čini u proseku 24,2 poena po utakmici (15. mesto svih vremena). Bio je vodeći u ligi sa postignutih 31,1 poen po utakmici 1977. Njegova NBA simultanka, sa eksplozijom od 68 poena, desila se protiv [[Njujork niksi|Njujork Niksa]] ({{jez-eng|New York Knicks}}) [[25. februara]] [[1977.]] Takođe deli i rekord sa najviše postignutih slobodnih bacanja (14) u jednoj četvrtini.

 

Pošto ga je povreda noge prisilila da napusti košarku 1980, Maravić se prepustio usamljeničkom životu. Sve to vreme, kao što je jednom rekao, on je bio u potrazi za životom. Pokušavao je sa [[Joga|jogom]] i [[Hinduizam|hinduizmom]], što je on nazivao UF-ologijom, zatim [[Vegetarijanstvo|vegeterijanizam]] ili [[frutarijanizam]] (ishrana samo voćem) i konačno makrobiotika. Poneki put on bi nanovo prilazio hrišćanstvu. Petog januara 1988, dok je igrao pikap košarkašku utakmicu za Crkvu Nazarena u Pasadeni, Kalifornija, sa grupom u koju je bio uključen i njihov glavni vođa Džejms Dobson (Maravić je imao zakazano da se pojavi sa Dobsonom u njegovoj radio emisiji kasnije tog dana), on je doživeo kolaps i preminuo od srčanog udara u dobu kada je imao samo 40 godina. Autopsijom je otkriveno da je njegova smrt prouzrokovana srčanom manom koja ranije nikada nije bila [[Dijagnostika|dijagnostikovana]]. Naime utvrđeno je da je on rođen sa samo jednom koronarnom arterijom umesto uobičajene dve (nije imao levu koronarnu arteriju što je veoma retko stanje).

 

Godinama pre svoje smrti, u dobi od 23, Maravić je u razgovoru sa pensilvanijskim reporterom izjavio: {{citat|Ne želim igrati u NBA ligi 10 godina, a da nakon toga umrem od srčanog udara kada budem imao 40 godina.}}

 

Maravić je uveden u Košarkašku dvoranu slavnih ({{jez-eng|Basketball Hall of Fame}}) 1987 godine. Bio je, i još uvek jeste, najmlađi igrač koji je doživeo ovu počast. Pit Maravić je snimio 1987 video seriju pod nazivom „Pištolj Pitov domaći zadatak iz košarke“. Serija sadrži četiri različita videa – svaki posebno za dodavanja, vođenje lopte, šutiranje i driblovanje. Video je osmišljen za ljude svih godišta koji žele da usavrše svoju košarkašku veštinu ili da vežbaljem od sebe načine jednog od najvećih košarkaša svih vremena.

 

 

U NBA 1996/97 sezoni on je proglašen jednim od 50 najboljih NBA igrača u istoriji i to na panelu sastavljenom od NBA istoričara, bivših igrača i trenera. Od igrača sa liste on je jedini bio pokojni. Njegova dva sina, Đeson i Džošua ({{jez-eng|Jaeson and Joshua}}), primili su ovo priznanje u njegovo ime. U 2005 godini, ESPN je proglasio Maravića najvećim univerzitetskim košarkašem svih vremena.

 

 

 

{{Lifetime|1947|1988|Maravich, Pete}}

[[Kategorija:Američki košarkaši]]

[[Kategorija:Srbi u Americi]]