Pesma nad pesmama – razlika između verzija

Ovo je 22. po redu knjiga u Bibliji. Naslov knjige je sažetak uvodnih reči: „Nenadmašna pesma koja je Solomonova“. Prema hebrejskom tekstu od reči do reči, to je „Pesma nad pesmama“, a označava nenadmašnu odličnost jedne pesme, slično kao izraz „nebesa nad nebesima“ za najviša nebesa (''5.Mojs. 10:14''). To nije zbirka pesama, nego jedna pesma, „pesma krajnjeg savršenstva, jedna od najboljih koja je ikad postojala, ili je ikad bila napisana“. Jevrejski rabi Akiba koji je živeo u prvom veku naše ere, izrazio je svoje cenjenje za Pesmu nad pesmama na sledeći način: „Sav svet nije bio dostojan dana u koji je ta uzvišena Pesma bila data Izraelu“.

Pesma nad pesmama ili Pesma Solomonova predstavlja zbirku ljubavnih pesama. Postoji mogućnost da je na početku bila i zbirka vereničkih ili svatovskih pesama.

Iako se na samom početku, u prvom stihu prve glave, «Pesma nad pesmama» dovodi u vezu sa [[Solomon]]om, kraljem [[Izrael]]a ( [[968. pne.]] - [[928. pne.]]), neki tvrde da on on nije njen autor. Naime, mišljenja su da odlike hebrejskog jezika, sa uticajima aramejskog, datiraju Pesmu između 4. i 3. veka pne. Prema tome, pripisivanje njenog autorstva Solomonu danas ima samo simboličan značaj, budući da je jevrejski kralj bio poznat ne samo po svom neimarstvu nego i brojnim brakovima i raskošnom ljubavnom životu.

Međutim, pažljivim istraživanjima samog teksta kao i drugih dokaza, došlo se do drugačijeg viđenja. Naime, da je Kralj Solomon iz Jerusalima bio je pisac ove pesme, što je potvrđeno njenim uvodom. To je idilična poema ispunjena značenjem i vrlo slikovita u svom opisivanju lepote. Čitalac koji sebi može predstaviti orijentalni ambijent ceniće je još i više ('''P.n.p. 4:11,13; 5:11; 7:4'''). Povod za njeno zapisivanje bio je jedinstven. Veliki kralj Solomon, slavan u mudrosti i moći i blistav u sjaju svog marerijalnog bogatstva, nije mogao impresionirati jednostavnu devojku sa sela u koju se zaljubio. Zbog postojanosti njene ljubavi prema pastiru, kralj je doživeo neuspeh.

U [[judaizam|hebrejizmu]] je preovladala istorijsko-teološka alegorija po kojoj Pesma opisuje ljubav, ili zavet, između Boga i izabranog naroda [[Izrael]]a, pri čemu se [[Izrael]] predstavlja kao božanska nevesta. Ovaj način tumačenja bio je prikupljen u posebni Midrah o Pesmi, i u aramejskoj parafrazi koja nije slobodan prevod knjige, već predstavlja jedno opširno alegorijsko tumačenje. Bilo je i tumačenja po kojima Pesma simbolizuje idealnu ljubav Solomona sa Mudrošću.