'''Lingvistička geografija''' (poznata i kao '''dijalekatna geografija''', '''geografska lingvistika''' ili '''geolingvistika''') je [[jezikoslovlje|lingvistička]] disciplina odnosno grana [[Dijalektologija|dijalektologija]] koja proučava raširenost [[Jezik|jezičnih]] pojava s aspekta njihove [[Geografija|geografske]] distribucije s ciljem spoznaje njihovih mijena odnosno razvoja. Proučava teritorijalnu rasprostranjenost dijalekata i služi se pretpostavkama i metodama [[Historijska lingvistika|historijske lingvistike]]. Obrađena građa sa terena prikazuje se na [[karta]]ma i u jezičnim [[atlas]]ima. Osnivačem lingvističke geografije smatra se [[švajcarska|švicarsko]]-[[Francuzi|francuski]] dijalektolog [[Jules Gilliéron|J. Gilliéron]] koji je između [[1897|1897.]] i [[1901|1901.]] prikupljao građu za jezični atlas [[Francuska|Francuske]] (štampan od [[1902|1902.]]). Na prostorima [[Hrvatska|Hrvatske]] bitan opus u sferi lingvisitčke geografije ostavio je [[Vojmir Vinja|V. Vinja]].
