Verzija na datum 16 juni 2013 u 04:38 uredi Kolega2357-Bot (razgovor \| doprinos) 64.473 izmene m Bot: popravljanje preusmjeravanja ← Starija izmjena		Verzija na datum 23 juni 2014 u 12:21 uredi poništi Kolega2357 (razgovor \| doprinos) 20.730.146 izmena m robot kozmetičke promjene Novija izmjena →
Red 22: === Propovedanje narodima === Nakon [[Smrt Isusa\|Isusove smrti]] njegovi [[učenik (kršćanstvo)\|učenici]] su isprva propovedali [[radosna vijest\|dobru vest]] samo [[Jevreji]]ma (Dela 11:19). Propovedajući na grčkom jeziku helenizovanim Jevrejima u [[sinagoga]]ma širom [[Sredozemno more\|Mediterana]], privukli su i prve nejevrejske sledbenike. Ubrzo su se okrenuli i svim ostalim narodima. Propovedali su [[Parti\|Parćanima]], [[Medijci\|Međanima]] i [[Elam]]itima, stanovnicima [[Mezopotamija\|Mesopotamije]], [[Judeja\|Judeje]], [[Kapadokija\|Kapadokije]], [[Pont]]a, [[Azija (rimska provincija)\|Azije]], [[Frigija\|Frigije]] i [[Pamfilija\|Pamfilije]], zatim [[Egipćani]]ma, [[Libijci]]ma, [[Antički Rim\|Rimljanima]], [[Krit\|Krićanima]] i [[Arapi]]ma.<ref>[[Djela apostolska\|Dela apostolska]] 1:8; 2:9-11 i 17-21.</ref> Preobraćenici iz tih krajeva bili su ''“Judeji i prozeliti”''.<ref>[[Djela apostolska\|Dela apostolska]] 2:11.</ref> Izrazom “[[prozelitizam\|prozelit]]” izvorno su nazivani obraćenici na judaizam. Svi prvi [[inovjerci]] koji su u prihvatili hrišćanstvo su također prihvatili i judaizam, što uključuje [[obrezivanje\|obrezanje]], ishranu koju dozvoljava [[Mojsije]]v zakon i svetkovanje [[subota\|subote]] ([[šabat]]a). Prihvatanjem hrišćanstva automatski se prihvatao i judaizam. Red 60: [[66]]. godine dolazi do [[Prvi jevrejsko-rimski rat\|Veliki jevrejskog ustanka]] protiv Rimljana, koji prerasta u četvorogodišnji rat koji je ostavio katastrofalne i nesagledive posledice po jevrejski svet. [[Jeruzalem\|Jerusalim]] je pao [[70]]. godine, nakon [[Opsada Jeruzalema (70)\|višemesečne opsade]], a Rimljani su potpuno uništili [[jeruzalemski Hram\|jerusalimski Hram]]. [[Euzebije iz Cezareje\|Eusebije]] piše da su se [[хришћанин\|hrišćani]] iz Jerusalima povukli iz grada pre nego što je do sukoba došlo. Prema [[Euzebije iz Cezareje\|Euzebiju]], hristijani su napustili [[Jeruzalem\|Jerusalim]] zbog rata i pobegli u obližnji grad [[Pela (Jordan)\|Pela]], predvođeni [[Simeon Jerusalimski\|Simeonom Jerusalimskim]]. Isusovi sledbenici su odbili da se bore u ratu protiv Rimljana ne zato što su prihvatali argument o rimskoj nepobedivosti, koji su upotrebljavali [[Josip Flavije\|Josif Flavije]] i viši slojevi. Hrišćani su verovali da je borba protiv Rimljana besmislena zato što su katastrofalni događaji nakon [[Smrt Isusa\|Isusovog raspeća]] bili „znaci kraja" kada će ceo svet biti razbijen i preobražen. Neki su verovali kako te katastrofe izaziva gnevni Bog kako bi kaznio sopstveni narod zbog toga što je zločinački odbacio bogomdanog [[Mesija\|Mesiju]].<ref name="Pejgels"/> Pad Jeruzalema se kasnije uglavnom tumačio posljedicom zala koje su Jevreji nanijeli Isusu<ref>vidi [[Origen]], Contra Celsum 2.13; [[Euzebije iz Cezareje\|Euzebije]], H.e. 3.7</ref>, ali je također povezivan i sa zlostavljanjem Jakova od jevrejskih vlasti, neposredno uoči rata s Rimljanima.<ref>[[Hegesip\|Hegezip]] u Euzebije, H. E. 2.23</ref>

Judeohrišćani – razlika između verzija