Verzija na datum 12 juni 2013 u 22:56 uredi Kolega2357-Bot (razgovor \| doprinos) 64.473 izmene m Bot: popravljanje preusmjeravanja ← Starija izmjena		Verzija na datum 21 juni 2014 u 21:35 uredi poništi Kolega2357 (razgovor \| doprinos) 20.730.146 izmena m robot kozmetičke promjene Novija izmjena →
Red 7: \| Rodno_ime = \| Pseudonim = \| Rođenje = [[11. 10.\|11. listopada]] [[1928]].<br />{{ZD\|ITA}} [[Rim]], [[Italija]] \| smrt = \| prebivalište = Red 28: Napisao je svojstvene [[filmske partiture]] za [[Sergio Leone\|Leonove]] ''špageti-vesterne'' ([[Spaghetti Westerns]]): [[Za šaku dolara]] (''Fistful of Dollars'', [[1964]]); [[Za dolar više]] (''For a Few Dollars More'', [[1965]]); [[Dobar, loš, zao]] (''The Good, the Bad and the Ugly'', [[1966]]) i [[Bilo jednom na Divljem zapadu]] (''Once Upon a Time in the West'', [[1968]]). [[1980]]-ih Morikone komponuje partiture za: horor-film Džona Karpentera ([[John Carpenter]]), [[Stvor]] (''The Thing'', [[1982]]); [[Serđo Leone\|Leoneov]] [[Bilo jednom u Americi]] (''Once Upon a Time in America'',[[1984]]); [[Misija (film)\|Misiju]] (''The Mission'', [[1986]]) Rolanda Žofea ([[Roland Joffé]]); [[Brian de Palma\|De Palmine]] [[Nedodirljivi\|Nedodirljive]] (''The Untouchables'', [[1987]]) i [[Kino "Paradiso"]] (''Cinema Paradiso'', [[1988]]) [[Đuzepe Tornatore\|Đuzepea Tornatorea]]. Njegove novije kompozicije uključuju partiture za: [[U Turn (1997 film)\|Potpuni zaokret]] (''U Turn'', [[1997]]) Olivera Stouna ([[Oliver Stone]]); [[Đuzepe Tornatore\|Tornatoreove]] [[Legende o 1900]] (''The Legends of 1900'', [[1998]]) i [[Malèna\|Malena]] (''Malèna'', [[2000]]), [[Misija na Marsu]] (''Mission to Mars'', [[2000]]) [[Brian de Palma\|Brajana de Palme]]; [[Fateless]] ([[2005]]) i [[Barija: kapija vetrova]] (''Baarìa – La porta del vento'', [[2009]]). Enio Morikone je dobio dva [[Gremi~~\|Gremija~~]]ja (''Grammy Award''), dva [[Zlatni globus\|Zlatna globusa]] (''Golden Globe Award'') i pet nagrada Entoni Eskuit za filmsku muziku od [[~~BAFTA\|~~BAFTA]]-e u periodu od 1979-1992. Bio je nominovan za pet [[Nagrada Američke filmske akademije\|Oskara]] za najbolju muziku, originalnu muziku u periodu od 1979-2001. Morikone je dobio [[Počasni Oskar\|Počasnog Oskara]] u 2007 "za svoje veličanstvene i višestrane doprinose umetnosti filmske muzike". On je bio drugi kompozitor koji je dobio ovu nagradu poslije njenog uvođenja [[1928]]. == Biografija == === Klasična muzika === [[Datoteka:Morricone at United Nations HQ.jpg\|Enio Morikone diriguje u sedištu [[Ujedinjene nacije\|Ujedinjenih nacija]]\|thumb\|250px]] Morikone se rodio u [[Rim~~\|Rimu~~]]u kao sin Libere (''Libera'') i Marija (''Mario'') Morikonea, džez-trubača. Obrazovao se na Nacionalnoj akademiji Svete Sesilije ([[Accademia Nazionale di Santa Cecilia]]) za [[truba\|trubu]], kompoziciju, [[horska muzika\|horsku muziku]], i horsko dirigovanje pod Gofredom Petrasijem ([[Goffredo Petrassi]]), koji je jako uticao na njega i kome je Morikone posvetio koncertne komade. Morikone nije bio samo muzički napredan. Napisao je svoje prve kompozicije kad je imao 6 godina, ali je smišljeno ohrabrivan da razvija ovaj prirodni talenat i obučavan je da bude spreman da preuzme uloge oca, kako u kući, tako i na poslu. Primoran od strane svog oca da uzme trubu, on je prvo otišao u Santa Sesiliju da uzima časove na instrumentu kad je imao 9 godina. Morikone je zvanično ušao u konzervatorijum [[1940]]. sa 12 godina, upisavši četvorogodišnji program za harmoniju. Prema različitim izveštajima, on ga je završio ili za dve godine ili za šest meseci (približan datum). To su bile teške godine [[Drugi svjetski rat\|Drugog svetskog rata]] u žestoko bombardovanom "otvorenom gradu"; kompozitor je primetio da je ono što je najviše upamtio tih godina bila glad. Mnoge godine su provedeve u učenju, dajući mu izuzetan nivo tehničke sposobnosti da izloži svoju muziku. Njegova iskustva iz rata uticala su na mnoge njegove partiture za filmove u tom periodu. Morikone je nastupao u [[Srbija\|Srbiji]] [[14. 2.\|14. februara]] [[2009]]. sa simfonijskim orkestrom „Roma sinfonijeta“ ({{Jez-ita\|Roma Sinfonietta}}), [[solista\|solistkinjom]] Suzanom Rigači ({{Jez-ita\|Susanna Rigacci}}) i akademskim horom „Obilić“ iz [[Beograd]]a. Koncert je održan u [[Beogradska arena\|Beogradskoj areni]] pred oko 15.000 gledalaca, a Morikone se tri puta vraćao na [[Bis (muzika)\|bis]] produživši tako koncert sa predviđenih 2 sata na puna 3 sata.

Ennio Morricone – razlika između verzija