Hasmonejci – razlika između verzija

Zbog svega toga je [[167. pne.]] izbio makabejski ustanak i tako počeo period od četvrt vijeka u kome su Jevreji postepeno stekli nezavisnost, koristeći kolaps Seleukidskog Carstva izazvanog stalnim napadima i jačanjem [[Rimska Republika|Rimske Republike]] i [[Partsko Carstvo|Partskog Carstva]]. Međutim, isti vakuum moći koji je nagnao [[rimski Senat]] da godine [[139. pne.]] priznaju jevrejsku državu je s vremenom iskorišten i od samih Rimljani. Simonovi praunuci [[Hirkan II]] i [[Aristobul II]][[proxy war]] su tako postali figure u [[posredni rat|posrednom ratu]] između suprotstavljenih rimskih političara a koji je doveo do toga da kraljevstvo [[64. pne.]] dođe pod starateljstvo rimskog guvernera. Nastavak sukoba u Rimu, koji je eskalirao Osloboditeljski građanski rat|ratom protiv Cezarovih ubica, je omogućio Hasmonejcima da, uz partsku podršku, ponovno steknu nezavisnost. Međutim, ona je vrlo brzo skršena od [[Marko Antonije|Marka Antonija]]. Godine 37. pne. za vladara Judeje je postavljen Herod Veliki koji je on nje napravio rimsku klijentsku državu. Godine 44. n.e. Rimljani su dodatno ograničili judejsku nezavisnost postavivši prokuratore u oblast koju su sve više smatrali svojom [[provincija Judeja|provincijom]].