Lucije Valerije Flak (konzul 195. pne.) – razlika između verzija

'''Lucije Valerije Flak''' (''Lucius Valerius Flaccus'', ? -– [[180. pne.]]) bio je [[Rimska Republika|rimski]] političar, poznat kao blizak prijatelj i suradnik znamenitog [[Katon Stariji|Katona Starijeg]].

Odrastao je u uglednoj [[patriciji|patricijskoj]] porodici, a otac mu je bio [[Publius Valerius Flaccus|Publije Valerije Flak]], izabran za konzula [[227. pne.]] Sudjelovao je u [[drugi punski rat|drugom punskom ratu]] gdje se sprijateljio s mladim plebejcem Katonom, koji je služio pod njegovom komandom. Godine [[200. pne.]] je izabran za [[kurulski edil|kurulskog edila]], a [[199. pne.]] je kao pretor upravljao [[Sicilija|Sicilijom]]. Godine [[195. pne.]] je po prvi put izabran za [[rimski konzul|konzula]], a kolega mu je bio Katon. Tada je poslan na sjever Italije gdje je vodio ratne operacije protiv Gali|Gala. Godine 191. pne. je za vrijeme [[rimsko-sirijski rat|rimsko-sirijskog rata]] poslan kao legat u Grčku gdje je sudjelovao u [[Bitka kod Termopila (191. pne.)|bitci kod Termopila]]. Nakon povratka iz Grčke je izabran za člana tročlane komisije koja je imala zadatak obnoviti u ratovima opustošene kolonije [[Piacenza|Placentiju]] i [[Cremona|Kremonu]]. Tom prilikom je u njihovoj blizini osnovao [[rimska kolonija|koloniju]] zvanu Bononia (današnja [[Bologna]]).

Godine [[184. pne.]] se zajedno s Katonom natjecao za [[rimski cenzor|cenzora]] i pobijedio na izuzetno neizvjesnim izborima. On i Katon su potom kao kolege proveli [[čistka|čistku]] među pripadnicima rimske aristokracije, izbacujući i bivše konzule iz Senata, odnosno oduzimajući im titule. Katon i Valerije su dijelili iste [[konzervativizam|konzervativne]] političke ideje, iskovane u ratu, te su se žestoko protivili nastojanjima da se Rim [[helenizacija|helenizira]] nauštrb tradicije.

Godine [[196. pne.]] Valerije je postao predsjedatelj kolegija[[Kolegijum pontificespontifeksa|kolegija vrhovnih svećenika]], naslijedivši [[Marko Kornelije Ceteg|Marka Kornelija Cetega]]. Na tom je mjestu ostao do smrti, isto kao i na mjestu ''[[princeps senatus]]a'', koje je naslijedio od [[Scipion Afrikanac|Scipiona Afrikanca]] godine 183. pne.