Smrča – razlika između verzija

Drvo smreke se zbog odlične [[Rezonancija (fizika)|rezonancije]] koristi za izradu [[klavir]]a i [[violina]], ali i za izradu [[bačva|bačava]] i [[brod]]ova i kao sirovina za dobijanje [[celuloza|celuloze]]. <ref name=brit/>

 

Vjerojatno je najpoznatija i najraširenija vrsta smreke - [[obična smrča]], zvana i evropska ili norveška smrča ([[latinski]]: ''Picea abies''), porijeklom iz [[Sjeverna Evropa|Sjeverne Evrope]], koja se danas koristi za pošumljavanje i po [[Sjeverna Amerika|Sjevernoj Americi]].<ref name=brit/>

[[Crna smrča]] (''Picea mariana'') i [[bijela smrča]] (''Picea glauca'') rastu po većem dijelu sjevernih krajeva [[Sjeverna Amerika|sjevernoameričkog]] [[kontinent]]a, od [[Velika jezera|Velikih jezera]] do [[Arktički krug|Arktičkog kruga]]. Obje vrste koriste za dobijanje [[Celuloza|celuloze]], od drva bijele prave se i dobre i višenamjenske daske, a od crne smreke [[guma]]. Bijele smrče obično izrastu od 18 do 21 [[metar]]a, to je sorta izuzetno otporna na sušu. '''Crnoplaninska smrča''' (''Picea glauca''), danas se koristi kao dekorativno drvo u hortikulturi, ali se sade i šumarci radi zaštite od jakih oluja. Češeri crne smrče su ljubičasti, dok su oni od bijele smeđi. '''Engelmanova smrča''' (''Picea engelmannii'') koja raste po prostorima zapadne obale [[Sjeverna Amerika|Sjeverne Amerike]] je važan izvor drvene građe, isto se može reći i za '''plavu smrču''' (''Picea pungens''), koju zovu i - '''koloradoska smrča''' (''Picea pungens''), njeno drvo se naročito koristi za izradu dekorativnih elemenata, jer ima neobično pravilno deblo. <ref name=brit>{{cite web