Doktor (titula) – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 16:
Doktorski studij se obično sastoji od seminarsko-obrazovnog dijela (iako to nije pravilo) i neposrednog rada na izradi doktorske dizertacije, koju je nakraju potrebno odbraniti pred stručnom komisjom.
== Historija ==
Hijerarhija akademskih stupnjeva datira iz [[Evropa|evropskih]] [[univerzitet]]a [[13. vijek]]a, koji su [[fakultet]]e organizirali kao [[esnaf|cehove]]. Predavači na [[fakultet]]ima su morali biti licencirani za to, preko svojih cehova, koji su imali razne stručne stupnjeve, a najviši je bio doktor (master, [[magistar]]). U početku je na evropskim fakultetima postojao samo jedan stupanj - master ili doktor.<ref name=brit/> Bakalaureat (prvostupnik) je orginalno bio samo etapa prema
Nakon te diplome, završila je prva faza akademskog života - studenta, koja mu je omogućavala da nastavi studij za akademski stupanj doktora. Nakon završetka tih studija, polagao je ispit pred nastavničkim vijećem (upravnim odborom) fakulteta, i ako je položio, dobio bi titulu doktora, i bio primljen u ceh profesora, sa potvrdom da može predavati na bilo kojem univerzitetu.<ref name=brit>{{cite web
Red 70:
=== Japan ===
U Japanu se akademski stupnjevi podjeljeni na '''gakushi''' (bakalaureat), nakon četiri godine studija i '''hakushi''' (doktor), nakon dvije do pet godina dodatnog studija. Uz to postoji i titula '''shushi''' (master / magistar).<ref name=brit/>
== Počasni doktorati ==
Pored titule dobijene nakon dizertacije, brojni univeziteti i fakulteti dodjelu i počasne titule, kao LHD (Doktor humanističkih nauka), Litt. D. (Doktor književnosti) i D.C.L. (Doktor građanskog prava), bez obzira na akademsko obrazovanje, kao priznanje za doprinos na tim poljima.<ref name=brit/>
| |||